1963 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 192

154

G. A. LINDEBOOM

den, behoudt haar symbolische zin. In Christus daalde de hemel neder op de aarde. Ons voorstellingsvermogen faalt. Wij dreigen de hemel te verliezen, zoals wij de hemel onzer kindse dagen met de rode pluche stoelen reeds lang hebben verloren. Maar de hemel is God, en in de hemel komen of zijn, is verenigd worden of zijn met God. Dat is een geheimnis, hetwelk de grootsten in het geloof slechts in verbeeldende bewoordingen, stamelend, hebben trachten te schetsen. Zo groot is onze aardsheid en lichamelijkheid, dat ze zelfs de beschrijving van de lichamelijke gewaarwordingen veelal niet konden ontberen, als ze iets trachtten uit te zeggen van wat ze gevoelden in de beleving van de nabijheid Gods. Paulus heeft dingen gezien, die het een mens niet geoorloofd is uit te zeggen. De wijsgeer, die het abstraherend vermogen van de mens tot zijn hoogste potentie opvoert, is nog geen gelovige. Wie in het Koninkrijk der hemelen wil ingaan, moet worden als een kind, ook in zijn voorstellingen van wat in wezen onvoorstelbaar is. Tenslotte is alles mysterie. De Christen gelooft, dat de hemel, die hem ontnomen is door Copernicus en de astronauten, een werkelijkheid is, die hij eens zal ervaren, dank zij de Zoon des mensen, die tot een misdadiger sprak: Heden zult gij met Mij in het Paradijs (het Koninkrijk der hemelen) zijn. Wie het vatten kan, vatte het; wie het gelooft, die is gezegend. En wie weifelt, zegge: Me recipiat Sion illa!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen