1963 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 87

IN MEMORIAM DOCTOR JAN WILLEM BRUINS 1 februari 1904 - 2 april 1963

Een schok van ontroering trof allen, die hem kenden bij het vernemen van de droeve tijding, dat op 2 april Doctor Jan Willem Bruins van Deventer tijdens een vergadering van een commissie van de Gezondheidsraad te den Haag plotseling was overleden. Op zulk een ogenblik kunnen de gedachten zich in ons verdringen: gedachten over de broosheid van het menselijk leven, van medegevoel met het zo zwaar getroffen gezin, en aan de ledige plaats, die de overledene in allerlei kring achterlaat. Hier past vooral een terugblik op het zo werkzame leven van collega Bruins, waaraan op zulk een abrupte wijze een, voor ons menselijk besef ontijdig, einde kwam. Bruins kwam uit een Gereformeerd predikantsgezin en studeerde in de medicijnen aan de universiteit van Utrecht. Natuurlijk sloot hij zich aan bij S.S.R. en hij trad in deze vereniging zo op de voorgrond, dat hem gedurende een jaar het praesidiaat der landelijke Unie werd toevertrouwd. Spoedig na zijn artsexamen en wel in 1931 vestigde hij zich te Deventer, waar hij een grote practijk verwierf en in meer dan dertig jaren tallozen in uren van zorg en spanning heeft bijgestaan als dokter en als mens. Toch ging hij niet geheel op in de practijk, hij had ook behoefte wetenschappelijk bezig te zijn. Zijn promotie twaalf jaar na zijn eerste optreden als huisarts, wees daar reeds op. Het onderwerp van zijn in 1943 verschenen dissertatie: „kinderen van schizophrene ouders" heeft de richting van zijn verdere wetenschappelijke arbeid bepaald. Bruins bleef geboeid door de problemen van de erfelijkheid en ontwikkelde zich in de volgende jaren tot een bekend anthropogeneticus. Scherper dan vele anderen zag hij het belang in van de studie van de herediteit: wetenschappelijk voor de pathologie, practisch voor de progenituur. Herhaalde malen greep hij naar de pen om zijn inzichten te verbreiden in de vorm van een monographie, zoals „Anthropogenetica en volksgezondheid" (1957) en „Huwelijk en nageslacht". Voor onze Verenigmg hield hij in oktober 1954 een voordracht over „Erfelijke misvormingen bij de mens", welke in de volgende jaargang is verschenen (Geloof en Wetenschap 53, 53, 1955).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen