1963 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 153

DE GOEDE SCHEPPING

119

gebruikelijk werd bijv. in de tijd van Jeremia. Verder de schepping van de mens, „man en vrouw schiep Hij hen" (Gen. 1, 26, e.v.). DuideHjker kan de sfeer van de sexualiteit en de voortplanting (die nogal wat betekent in de antieke landbouwkulturen!) 21) niet tot de gewoonmenselijke, creatuurlijke en niet-goddelijke werkelijkheid gereduceerd worden. Dat geldt trouwens voor het scheppingsverhaal in z'n geheel. De allereerste funktie in het geheel van de H. Schrift gezien is toch wel dat het goddelijk-zijn van welk stuk van de werkelijkheid ook erdoor ontkend wordt 22). Daarom bestaat de keerzijde van de polemiek tegen de mythen (evenals bij de Psalmen) in niets anders dan in doxologie. Er is hier een innerlijke samenhang. Het gaat in laatste instantie om eerbetoon aan Jahweh als de unieke, enige, echte God. Als Hij de ware God is, dan is Hij ook de God van de Schepping. In deze volgorde! Israël is niet bij de schepping begonnen om vervolgens bij de verbondsgeschiedenis terecht te komen. Maar Israël heeft die God, die Zich in de geschiedenis (d.w.z. in Zijn woorden en daden) aan Israël bekend gemaakt had als de God van het Bondgenootschap, óók als de God van het scheppingsverhaal beleden 23). Daar ligt dan ook de maatstaf met behulp waarvan Israël de verhalen van de volken heeft omgevormd of omgewerkt. In zijn omgang met God heeft het volk Israël al dat mythologische materiaal zó omgevormd dat het paste bij deze God van het verbond. D.w.z. het heeft van de schepping een verlengstuk van de verbondsgeschiedenis gemaakt, naar achteren — tot helemaal „in den beginne". Zoals de profetieën ons een dergelijk verlengstuk te zien geven naar voren, tot „het laatste der dagen" 24)_ Vandaar dat de schepping in de H. Schrift nergens voorkomt als thema apart, d.w.z. dat de H. Schrift nergens een van Israels heilsgeschiedenis geabstraheerde aandacht wijdt aan de vraag hoe alles er gekomen is 25). Men zou bijna kunnen zeggen: vanuit dat gezichtspunt spreken juist de mythen van de heidenen. Daar gaat men inderdaad na hoe alles er gekomen is. Men moet wel, zou ik bijna zeggen, want de .kosmogonie is identiek met de theogonie (dat gaat altijd op wanneer het woord God een bijvoegelijk naamwoord is, predikaat dat aan een bepaald aspekt van de kosmische werkelijkheid wordt verleend). Kosmogonische interesse is hetzelfde als theogonische interesse. In de kosmogonie vertelt de heiden zichzelf wie z'n goden zijn. Daar-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen