1964 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 73

DADELS

49

met allerlei zaken, waarvan hij vermoedelijk nog nooit heeft gehoord en waaraan hij waarschijnlijk nog nooit heeft gedacht. Ik wil proberen u daarvan een indruk te geven door bij wijze van voorbeeld het hoofdstuk Field operations eens met u door te nemen. Daar is dan in de eerste plaats het oogstprobleem. Zolang de boom nog laag is, geeft dat oogsten geen moeilijkheden, al moet ge u wel realiseren, dat een tros dadels ongeveer 15—25 kg weegt. In de regel zal men echter te doen hebben met een hoge boom en dan gaat het er dus om, zo'n tros dan wel de vruchten die eraan zitten, 20—30 meter omlaag, op de grond te krijgen. In de Verenigde Staten gebruikt men daarvoor mooie aluminium ladders that can be carried by one man. In de Oude Wereld, waar de dadelcultuur altijd wordt bedreven in landen met een akelig lage levensstandaard, kan daar natuurlijk geen sprake van zijn en klimt men eenvoudig de boom in, soms gevolgd door een stoet helpers, die langs de stam een soort doorgeef-keten vormen teneinde de trossen zo onbeschadigd mogelijk op de grond te krijgen. De trossen worden ook wel eens aan een touw naar beneden gelaten, niet zelden ook domweg naar beneden gegooid. Daar worden de vruchten natuurlijk niet beter van en de verpakkers en verschepers zijn er bepaald niet op gebrand: de dadadels komen zo onder zand en stof te zitten, dat zij er maar weer af moeten halen. Veel beter is het natuurlijk, wanneer men de bruine en gerimpelde dadels met de hand plukt, maar dat kost veel arbeid en bovendien moet men dan na enige tijd weer de boom in voor een tweede en een derde ronde. Datzelfde geldt ook, zij het in mindere mate, wanneer men de trossen schudt. ledere methode heeft zijn voor- en nadelen. Plukken geeft een mooi, homogeen product. Schudden of naar beneden gooien van hele trossen spaart arbeid. Welke methode men kiest hangt van de omstandigheden af. In het echte dadelgebied wordt de hele tros gelijkmatig rijp; wordt zo'n tros naar beneden gegooid, dan verliest men niet veel aan vruchten, die nog niet in het goede stadium zijn gekomen. In de marginale streken echter verloopt zo'n twee maanden tussen het rijpen van de eerste en de laatste vrucht aan éénzelfde tros. Daar móét men wel plukken. De arbeidsmarkt en de behoefte spreken ook een woordje mee. Wanneer in Basra aan de Perzische Golf een schip op dadels ligt te wachten, is het opschieten geblazen en moet er in de kortst mogelijke tijd zoveel mogelijk worden geleverd, wat kan betekenen: zoveel mogelijk worden geplukt. Vaak wordt ter plaatse al een eerste selectie van de oogst toege-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen