1964 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 218

146

A. C. DROGENDIJK

was men de overtuiging toegedaan, hoewel erkennende dat de mens met betrekking tot het eigen lichaam een zeker beschikkingsrecht heeft, dat het niettemin principieel onaanvaardbaar was om een mens tot object te maken van de sexuele verlangens van een ander mens. Dit toch komt neer op een niet te dulden aanranding van de menselijke persoonlijkheid" (Kempe). Daarnaast hebben tal van andere factoren er toe medegewerkt dat de gedachte van de abolitie de overhand kreeg. Als zodanig worden in het rapport genoemd: „de vrouwenemancipatie; de toenemende democratisering; de erkenning van de positieve waarde van de sexualiteit; de ontdekking van de persoonlijke waarde van ieder mens, ook van de zgn. vergeten groepen als ongehuwden, kinderlozen, weduwen, van echt gescheidenen, ongehuwde moeders, homosexuelen, invaliden, bejaarden; verder de integratie van de niet blanke rassen, van de onderontwikkelde volkeren, enz.; eindelijk nog het zich verbreiden van een universeel humanitair ethos, culminerend in de verklaring van de mensenrechten. De betekenis van dit alles kan beter door de cultuurhistoricus beschreven worden. Daarnaast moeten als factoren zeker ook nog genoemd worden: het veel vrijere sexuele verkeer, de toegenomen voorkeur voor voor- en buitenechtelijke relaties op grond van vriendschap, enz." In paragraaf 3 wordt dan het Nederlands stelsel — Nederland was een van de eerste landen die het abolitionisme in hun zedelijkheidswetgeving aanvaardden — onder de loup genomen. Hierbij wordt achtereenvolgens aandacht besteed aan de minderjarigen, i.v.m. prostitutie ernstig bedreigde jonge meisjes; aan de groep van eigenaars, hoofdbewoners of onderverhuurders van percelen, die dulden dat derden in de woningen ontucht plegen; aan de beruchte groep van proxeneten, die gevormd wordt door de souteneurs, een vraagstuk even belangrijk als moeilijk; aan de prostituant of cliënt, de figuur die hoewel levend in de vrije maatschappij, maar af en toe of geregeld de grenzen overschrijdend, niettemin in de hele prostitutionele wereld in het donker blijft; aan de bescherming van de openbare orde, in casu het tegengaan van bepaalde uitingen van prostitutie in het openbaar, zoals b.v. het op aanstootgevende wijze aanknopen van contacten op of aan de openbare weg; aan de caféprostitutie; aan de resocialisering door middel van de afgifte van een

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen