1964 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 74

50

L. W. KUILMAN

past. Heeft men de tijd (zie de vorige alinea) dan wordt het fruit, b.v. op een centraal punt, nog eens geselecteerd. Wat voor consumptie door de mens niet of minder geschikt is, wordt dankbaar als veevoer gebruikt — niets gaat verloren. Een groot deel van de oogst wordt te velde van de pit ontdaan — een bewerking, die al of niet met het halveren van de vruchten gepaard gaat. Soms gebeurt dat met duim en wijsvinder en blijft de vruchthuid tegelijkertijd achter. Het vruchtvlees wordt dan in grote potten van aardewerk geperst, vaak met de voeten. Menigmaal worden de dadels ontpit met de . . . . tanden. Ook komt er wel een mes of een stompe naald aan te pas. De wijze van bewerken hangt niet alleen af van sinds eeuwen ingeburgerde gewoonten, maar ook van de variëteit. Wat bij de ene variëteit met een stompe naald gelukt, zal elders, bij een andere variëteit met een mes of met duim en vinger moeten gebeuren. Hetzelfde geldt voor het verwijderen van de resten van het bloemdek. Soms zit dat bloemdek vooral vast aan de vruchtsteel, soms aan de vrucht en al naar het een of het ander het geval is, zal de verwijdering ervan weinig of veel werk vragen. Vraagt ge nu, wat er te velde nog meer moet gebeuren, dan luidt het antwoord: heel veel. Het is namelijk niet zó, dat alle dadels overal aan de boom blijven zitten totdat ze tamar, dat is zacht, bruin en gerimpeld zijn. In het ergste geval worden, omdat een bevolking niet kan wachten met het oog op zijn voedselvoorziening, de groene dadels, de kimri, al van de boom gehaald, zo hard en zo wrang als ze zijn. Men slaat de onrijpe vruchten dan met een stok, waardoor ze wat tanninehoudend sap verliezen en bergt ze vervolgens een nacht weg in een kleinere of grotere pot van aardewerk, die met een deken is omwikkeld. De volgende morgen zijn de vruchten bruin geworden, terwijl de bittere smaak dan grotendeels is verdwenen. Het is natuurlijk geen best fruit, dat zo „gemaakt" wordt, maar honger is ook wat. Eén citaat waaruit blijkt, hoezeer het eten van kimri teken is van een lage levensstandaard: „In Basra also, in the pre-oil age, the kimri were treated in a similar way". Kunstmatig rijpen wordt ook toegepast op de verse dadels, die wèl rijp zijn, maar aan de boom nog niet gedroogd, nog niet tamar zijn. Die verse dadels worden ter plaatse wel veel gegeten, maar daar is een grens aan omdat men ze niet kan bewaren. Waar de trossen in

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen