1964 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 139

ngezonden DE „GOEDE AARDE" Geachte Redactie, In uw nummer van juni/juli 1963 heeft Dr. Kuitert geschreven over ,,de goede aarde". Na een persoonlijke correspondentie, welke niet veel uithaalde, en na het vernemen van het feit, dat ook anderen deze weg uitgaan, gevoel ik toch wel behoefte om nader op deze zaak in te gaan. Tijdsgebrek — het is toch maar niet even te doen om een dergelijk veelzijdig en spits artikel te volgen en te weerleggen — heeft het langer opgehouden dan ik wenste. Ik zou ook liever nog verder mij eerst er in verdiept hebben, maar gezien de naderende vacantietijd zou er dan ook voorlopig weer niets van komen. Mag ik daarom U vragen mij gelegenheid te geven kort enkele woorden aan dit artikel te wijden? Daarbij staat voorop, dat ik grote waardering heb voor het feit, dat de problemen die in verband met de scheppingsopenbaring aan de ene zijde en wetenschappelijke vondsten aan de andere zijde aan ons voorgelegd worden, niet zo maar p'^-p-c^^i-,] worden, r i r a r dat coor Or. IC. een ernstige poging gedaan wordt om daar een oplossing voor te vinden. Daarnaast moet ik erkennen dat het allemaal erg spits is en schijnt te sluiten als een bus. En tenslotte, dat het gevaar niet denkbeeldig is, dat men mij zal vragen: geeft u dan een oplossing en dan zal ik moeten zeggen, dat ik die niet heb. Maar ten eerste zeg ik liever tegen degenen die mij vragen: ik weet dat de problemen er zijn en ik ben er net zo min als vele anderen uit. Wij moeten hier durven erkennen, dat wij nog aan het begin van een weg staan, waarvan wij het einde misschien nooit bereiken zullen. En ten tweede, men kan toch menen dat er een oplossing moet komen, maar dat deze het niet is. Welke bezwaren — ik mag het wat saamvattend doen — drukken m.i. de oplosisng van Dr. K. ten aanzien van de vraag, wat wij te verstaan hebben onder de „goede aarde"? Ik zou als eerste willen noemen, dat Dr. K. uitgaat van de moeilijke werkelijkheid, dat de wereld en de aarde soms aan ons zich voordoet als een ordeloze en doelloze zaak. Maar zelf moet hij er bij voegen: „althans voor zover wij nu weten". Kijk, daar hebben wij direct al iets, waarover wij spreken kunnen. Mogen wij bij de exegese uitgaan van voorveronderstellingen, die wij in het verleden bij anderen afkeurden, maar waaraan wij zelf beginnen? Omdat veel ons nu doelloos lijkt (b.v. slaapziekte, aardverschuiving e.d.) kunnen wij niet zeggen, dat het altijd zo geweest is. Juist omdat Dr. K. dat ook niet weet en niet bewijzen kan dat het zo altijd was, als wij nu ervaren, is zijn exegese te veel belast, maar dan ook ten onrechte, met vooropgezette ideeën. Daarbij komt, dat Dr. K. zo maar zegt, dat de oude Israëlieten ten aanzien van de schepping niets wisten voordat zij in Kanaan kwamen. Wie heeft dat kunnen bewijzen? We zouden dan eerst toch wel eens de moeizame taak hebben te vervullen, dat wij na gingen speuren, hoeveel zij wisten en in welke tijd ze het wisten. Nog erger wordt het, wanneer door Dr. Kuitert wordt gesteld, dat de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen