1964 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 284

'ngezonden Delft, 1 november 1964. Aan de Redactie van Geloof en Wetenschap, Geachte redactie, Zie hier een late reactie op het artikel van H. M. Kuitert in G. en W. van juni/juli 1963 „De goede schepping". Het is niet alleen een late, doch ook een weinig spontane reactie, omdat de aanleiding ertoe eigenlijk is gelegen in de beide vorige brieven die in ons blad gepubliceerd werden. Wat mij het sterkst heeft getroffen in „De goede schepping" is dat het zo'n positief artikel is. Er zijn al tot vermoeiens toe pogingen gedaan om de „tegenstrijdigheid" tussen het scheppingsverhaal uit Genesis en de moderne natuurwetenschap te elimineren. Artikelen over deze tegenstrijdigheid lees ik in de regel niet meer, omdat ik sinds lang niet meer het gevoel heb dat hier werkelijk een tegenstrijdigheid ligt doch veeleer dat ons denken over de „gegevens" in de Bijbel zo zeer beïnvloed is door de (oudere) natuurwetenschap, dat onze eigen gedachtengang innerlijk tegenstrijdig is geworden. Dit behoeft wellicht enige toelichting. Hiervoor zou ik allereerst willen verwijzen naar het boek „Creatie en Evolutie" van Lever, waarin wordt aangetoond dat niet de Bijbel zelf, doch veeleer een fundamentalistische interpretatie ervan, sterk gekleurd door begrippen uit een verouderde natuurfilosofie, zich verzet tegen de evolutie als wetenschappelijke werkhypohese. Er is dan dus geen strijdigheid tussen Bijbel en natuurwetenschap, doch slechts tussen een opvatting omtrent de bijbel en de natuurwetenschap. Iets dergelijks valt m.i. ook te signaleren in de tegen het artikel van Kuitert ingebrachte bezwaren Verder zou ik willen opmerken dat het voor mij als fysicus niet zo ongewoon is dat ik mij over zogenaamde tegenstrijdigheden niet ongerust maak. De fysica van de laatste 50 jaar heeft ons wel heel duidelijk geleerd hoe wij in het slop kunnen raken als wij menen aan woorden en begrippen uit onze dagelijkse ervaring (golf en deeltje bijvoorbeeld) voldoende t e hebben ter „verklaring" van de materie. Hoeveel te meer kans is er op een deraillement van ons „logisch" denken, indien wij niet alleen het geschapene doch bovendien de Schepper in onze gedachtengangen gaan betrekken. Hoewel ik dus geen tegenstrijdigheden meer voel tussen scheppingsverhaal en natuurwetenschap, moet ik bekennen dat er een soort leegte is overgebleven. We weten nu wel wat we met het Genesisverhaal niet kunnen doen, doch de vraag blijft over, wat we er dan wel mee moeten aanvangen. Nu is het feit dat er stukken in de Bijbel zijn waarmee men niet veel weet te beginnen, op zichzelf niet ongewoon en ook niet verontrustend. Als het echter gaat om een gedeelte dat men van jongs af als fundamenteel heeft leren zien, legt men zich daar moeilijker bij neer. Het positieve nu in het artikel van Kuitert is het nieuwe licht dat op het scheppingsverhaal valt als men het gaat zien als een geloofsgetuigenis te midden van een donkere en verworden doch niettemin overheersende wereld. En is dit niet juist wat wij als christelijke beoefenaren der natuurwetenschap nodig hebben? We worstelen met dezelfde problemen als onze niet-christelijke collega's. We kunnen niet scherpzinniger experimenteren (we zouden zo graag!). We kunnen niet fundamenteler denken (was dat maar zo!). Wel kunnen we getuigen van ons geloof in de Schepper ter zelfder tijd dat we vanwege onze onkunde omtrent details der materie op dezelfde statistische heorieën zijn aangewezen als iedere tijdgenoot.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen