1964 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 220

148

A. C. DROGENDIJK

die in het „groot" de vrouwen exploiteren en uitbuiten en vaak ook anderzins crimineel optreden en de categorie van souteneurs die tot de jSOciaal zwakken" gerekend moeten worden, de groep van hen die niet steeds eigener beweging in deze laakbare verhouding terecht komen. En ook zal niemand er bezwaar tegen maken aan deze ongelukkige lieden hulp te verlenen en trachten hen via reclassering een nieuw leven te laten beginnen. Maar dat is nog wat anders dan voor de dusgenaamde „passieve" souteneurs een bestraffing geheel te laten vallen. Met Hartsuiker ben ik van mening dat het souteneurschap zonder meer strafbaar gesteld dient te worden, vooreerst omdat de gedragingen op zich — het geldelijk voordeel trekken uit een onzedelijke relatie — strafwaardig is te achten en bovendien omdat bij niet strafbaar stelling „het verschijnsel souteneurschap nog veel schaamtelozer aan de dag zal treden dan thans het geval is. Alleen indien vast zou komen te staan, dat de straf absoluut ondeugdelijk is om het kwaad van souteneurschap te bestrijden, zou men dit idee los moeten laten." i^) Alvorens tot de bespreking van het vierde, tevens laatste hoofdstuk van dit instructieve rapport over te gaan, is het niet ondienstig nog het volgende te vermelden. Alom heerst de mening dat de voornaamste bron voor het oplopen van geslachtsziekten de prostituee is. De prostitutie is echter bezig haar oude zo gevreesde oorzakelijkheid op dit punt te verliezen, aldus lezen we in het rapport. Zo betoogde onlangs een Amerikaanse arts op een congres in Cambridge (1960), dat onderzoekingen in de Verenigde Staten hebben uitgewezen dat geslachtsziekte voor slechts 10 % teruggevallen is op prostitutie, voor 5 % op homosexualiteit (en andere oorzaken) en voor niet minder dan 85 % op promiscuïteit! Hieraan verbindt de commissie de behartigingswaardige opmerking: „Het lijkt dan ook voor de samenleving als geheel beter dat zij met de prostitutie leert leven, dan dat zij dit verschijnsel op hypocriete wijze uitbant." In hoofdstuk IV „Maatschappelijke Activiteiten" wordt na een korte inleiding eerst besproken de preventie, daarna de hulpverlening als gespecialiseerd maatschappelijk werk aan prostituees, proxeneten (huiseigenaren, madames, souteneurs e.d.) en prostituanten, vervolgens de hulpverlening in een ruimer kader (o.a. samenwerking tussen maatschappelijk werk enerzijds en politie en justitie anderzijds) en tenslotte het klimaat van de samenleving. 18) Hartsuiker, a.h.w. blz. 100.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen