1968 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 190

150

BEÏNVLOEDING VAN DE PSYCHISCHE CONDITIE

waarvan de gezonde mens zich ternauwernood een voorstelling kan maken. In een gering aantal patiënten zal een neuroleptische medicatie worden toegediend om een beperking van de algehele activiteit te bewerkstelligen. Men spreekt in die gevallen wel eens van het farmacologisch „dwangjak". Voordat men echter als arts besluit tot een dusdanig ingrijpende therapie, staat meestal al vast dat er geen alternatief is om de patiënt psychisch en sociaal op optimaal niveau te handhaven. Men moet dan opnieuw kiezen uit een alternatief, zoals dat reeds eerder bij castratie en psychochirurgie ter sprake kwam, van twee kwaden: het psychotisch of psychopatisch dwangjak, waarbij de patiënt niet aan normaal sociaal verkeer kan deelnemen, of een farmacologisch dwangjak, waarbij weliswaar bepaalde psychische functies sterk zijn geremd, doch waarbij van een zekere mate van sociale revalidatie sprake zal kunnen zijn. Vooral bij de toepassing van de psychofarmaca schijnt de problematiek van de beïnvloeding van de psychische conditie en van al hetgeen daaraan als vraagstelling vast zit, in volle omvang op te komen. Men krijgt daarbij wellicht het gevoel dat veel diepergaande ingrepen in het mens-zijn van de patiënt worden gepleegd dan wenselijk of aanvaardbaar is. Ter verduidelijking van het probleem dient echter iets van de situatie van de psychisch gestoorde mens te worden gezegd. Schematiserend daarbij te werk gaande en het vitaal-depressief syndroom als voorbeeld nemende, kan men tot de volgende constructie komen. Een depressief mens behoudt alle menswaardigheid en kan zichzelf reflexief bezien. Niettemin blijft hij met alle vezelen gebonden aan het ziek-zijn als zodanig. Hij ziet, ervaart, beleeft alles als een depressief mens. Hij heeft geen vreugden meer, en alles in zijn leven lijkt tot stilstand te zijn gekomen. Door de angsten, die hij soms heeft, wordt hij met grenssituaties van het menselijk bestaan geconfronteerd, die echter zeer echt, zeer menselijk en zeer levendig zijn. Doordat hij geheel in de greep van de ziekte verkeert, kan hij geen afstand van deze beleving nemen. Hij maakt de beleving als mens mee, maar als zieke gaat hij eraan te gronde. In deze hele structuur is de mens dus uitgeleverd aan de verstoorde psychische conditie van zijn existentie, maar hij blijft niettemin in alle opzichten als mens de situatie beleven. Hij reageert als mens op de situatie. Maar hij blijft met zijn denken, voelen en handelen geworteld in de pathologische conditie van zijn psychisch functioneren. De beïnvloeding van de neuroleptica en antidepressiva richt zich

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen