1968 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 186

146

BEÏNVLOEDING VAN DE PSYCHISCHE CONDITIE

ingreep wordt gebruikt, hangt uiteraard samen met het mutilerende en onherstelbare karakter van beide vormen van behandeling. Men kan zeggen dat zij slechts mogen worden toegepast in die gevallen waar andere, reversibeler vormen van behandeling hebben gefaald, en waar een voortduur van de pathologische toestand tot een ernstige en blijvende aantasting van levensmogelijkheden en vrijheid moet leiden. In ons land worden terecht op dit punt slechts strakke en voorzichtige beleidslijnen aanvaardbaar geacht. b. de psychotherapie. De psychotherapie heeft - evenals de psychofarmacatherapie - een veel ruimer indicatiegebied. Zij heeft zich in meer dan een halve eeuw stormachtig en langs vele wegen ontwikkeld tot een therapeutische activiteit die op alle levensterreinen buiten het strikt medische arbeidsterrein haar sporen en invloeden heeft nagelaten. Door de psychotherapeutische methode is de wetenschap omtrent de mens sterk uitgebreid, en de moderne mensbeschouwing en daarmee ook menige levensbeschouwing, is doortrokken van deze antropologische kennis. De psychotherapie is een therapeutische methode ter behandeling van psychische stoornissen, waarbij gebruik wordt gemaakt van de levenservaringen van de patiënt, en waarbij deze levenservaringen door de patiënt en met medewerking van de therapeut worden beleefd, beschouwd, overwogen, beoordeeld. Hoewel de psychotherapie altijd gericht is op een objectieve behandeling waarin de patiënt door persoonlijke keuze zijn eigen weg uit de problemen moet trachten te zoeken, is het onvermijdelijk dat de persoon van de therapeut - die natuurlijk de sterkste, de evenwichtigste en de zekerste is van de gesprekspartners in het therapeutisch onderhoud - een belangrijke invloed heeft op de beslissingen van de patiënt. Psychotherapie is onmogelijk, indien tussen patiënt en therapeut niet een persoonlijker relatie ontstaat. Deze relatie is de brug voor de hulp die de therapeut biedt. Maar de subjectieve persoon van de therapeut blijft daarin belangrijk meeresoneren. Dit betekent dus dat de psychotherapeut een vérgaande invloed kan hebben op de meningsvorming van zijn patiënt op alle levensterreinen. Men ziet dan ook dikwijls bij de patiënt - indien de behandeling succesvol is en indien zij lang duurt - een mentaliteit ontstaan, die nauw verwant is aan de psychische attitude van de therapeut. Op zichzelf behoeft dit geen nadeel te zijn. Het is zelfs een belangrijk voordeel, althans indien de therapeut zelf als persoon zo

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen