1968 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 105

K. H. VOOUS

77

In dit geval: hij blijft een vernietiger van dier en plant, een moordenaar. New York, San Francisco, Kaapstad, Sidney, zijn gebouwd op de overblijfselen van een rijk planten- en dierenleven. Het ontstaan van deze mensenagglomeraties was recent en geschiedde explosief; evenzo verdween daar de natuur met haar planten en dieren in luttele jaren, na duizenden of zelfs millioenen jaren van voortbestaan en ontwikkeling. Hun massale dood is in het oog van de mensheid onvermijdelijk; zoals ook het bestaan van beren en wolven op de Veluwe of in het Gooi onverenigbaar is met de menselijke bevolkingsdichtheid en met de vacantiegenoegens van velen. Doch wat weegt zwaarder: het natuurlijke landschap met zijn niet door mensenhand na te maken planten- en dierenleven van „De Beer" en de Voornse Duinen, of de havens en industrie-emplacementen van Europoort? Welk belang is groter: een Britse militaire basis op het atol Aldabra in het hart van de Indische Oceaan, of het voortbestaan van niet door het werk van mensenhanden te vervangen zeevogels (fregatvogels) die alleen in de stilte van dit geïsoleerde, slechts door een zeer kleine vissersbevolking bewoond eiland in onnoemelijke aantallen broeden en waar reuzenschildpadden hun traag bestaan hebben kunnen redden (The Economist, Nov. 11, 1967:595-596, en I.U.C.N. Bulletin, New Series 2(5) 1967:33). De uitvoering van natuui behoud vraagt klaarblijkelijk een ernstig tegen elkaar afwegen van belangen. Zeer urgent was het probleem van het „afwegen van belangen" toen de sinds mensenheugenis op Bonaire bekende broedplaatsen van de rode flamingo's in 1962 door exploitatieplannen van de International Salt Company (Antilles Salt Company) werden bedreigd (Westermann, 1967). De vestiging van een groot automatisch zeezoutwinningsbedrijf zou enerzijds werkgelegenheid en enige welvaart kunnen scheppen op het overigens in economisch opzicht zo zwakke eiland Bonaire en zou daarmede een begin kunnen maken met het verkrijgen van een evenwicht met de „rijke" eilanden Curagao en Aruba, elk met hun olieraffinaderijen. Anderzijds zou de vernietiging van het flamingo-broedgebied het einde betekenen van de laatste grote broedplaats (ca. 5-10.000 vogels van alle jaarklassen; Rooth, 1965) van de rode flamingo in het zuidelijk deel van de Caraïbische Zee. Dit verlies zou des te ernstiger zijn omdat de rode flamingo buiten het West-Indische gebied niet voorkomt en de soort daarin gedurende het korte tijdperk (enkele eeuwen) van Europese

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen