1968 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 259

C. J. DIPPEL

211

de menselijke hersenen zou een bol omvatten met een diameter van 30 voet. En - zegt hij - het is nauwelijks te geloven, dat de menselijke hersenen niet zekere voordelen zouden ontlenen aan hun compactheid. Eén van die voordelen ziet hij juist liggen in het kunnen werken met vage ideeën, die niet perfect zijn gedefinieerd. De hersenen kunnen ook werken met gedichten, kunstwerken e.d. terwijl de computer dergelijk materiaal zou verwerpen als vormloos of de eigenlijke inhoud niet zou verstaan. Vandaar zijn raad: laat de mensen hun menselijke zaken behandelen en de computers dat wat des computers is, een raad die praktisch overeenkomt met de conclusie van Zoutendijk: het is de samenspraak tussen mens en computer die grote beloften voor de toekomst inhoudt. Zij vullen elkaar aan. Met dit al zijn we nog niet zo heel veel verder met de omschrijving van het begrip „creativiteit". De rest van mijn verhaal wil ik daarom wijden aan de theologische reflectie, die in Wijsgerig Perspectief niet aan de orde komt. Het is niet erg, dat dit achteraan komt. Theologische reflectie kan alleen functioneren te midden van de wereldse actuele problematiek. Zij vormt niet het leven maar is zo nodig een bijdrage tot hervorming, omdat ze een ongevraagde, maar redelijke bijdrage is in de strijd tegen het „vergeten", het vergeten van wat menselijk is en van wat van Godswege onze bestemming is.

Creativiteit en geschiedenis De Amerikaans-Duitse sociaaleconoom Eduard Heinmnn heeft onlangs in zijn ,,Theologie der Geschichte"i3) de these ontwikkeld: „Geschiedenis is voortzetting van de Schepping... is het proces, waardoor uit het bekende het onbekende te voorschijn komt - een proces, waardoor het kwalitatief nieuwe, dat ontspringt, toch in continuïteit staat met het oude . . . Maar geschiedenis is geen wet en heeft geen wet. . . Als Schepping mag genoemd worden het ontspringen van kwaliteiten uit het Niets, dan is geschiedenis, als voortzetting van de Schepping, het ontspringen van nieuwe onafgeleide kwaliteiten uit een schijnbaar gesloten wereld . . . Al het geschiede en geschiedende moet positief of negatief gemeten worden aan de toekomst. .. zonder de verwachting van het rijk Gods is er geen geschiedenis". Geschiedenis als voortzetting van de schepping betekent bij Heimann niet dat de mens de drager is van de Voleinding, die die schepping op een hoger niveau zal afleveren. Het gaat om creatieve voortzetting binnen de grenzen van deze geschapen aeon, dus méér dan

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen