1968 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 152

oekbesprek ing Dr. M Zeegers, Seksuele delinquenten, forensisch-psychiatrisch onderzoek. Amsterdam, Scheltema en Holkema N.V., 1966, 17 x 24,5 cm, 371 blz. geb. ƒ 29,50. Onder de Nederlandse psychiaters, die zich bekwaamd hebben in de forensische psychiatrie, neemt Zeegers een eigen plaats in HIJ is een prakticus bij uitstek, die evenwel de prijzenswaardige kunst verstaat, zijn ervaring toegankelijk te maken voor anderen, daarbij geholpen door een erudiete kennis van zaken als maar weinigen m ons land op dit terrein bezitten. Het boek „Seksuele delinquenten" handelt over mensen, wier levenslot door de collectiverende verenging van de reductie op hun delict bestempeld is geworden. De schrijver heeft er 340 van onderzocht en wat verontschuldigend merkt hij op, dat er „veel betrekkelijk alledaagse, kleine zaken" bij waren Maar wat zo frappeert m dit boek, is dat de schrijver nergens alledaags IS m zijn benadering van deze zaken, doch dat hij steeds weer het bmtengewone van het delmquent-geworden-zijn m het licht weet te stellen. De geest van waaruit hij de problematiek van deze mensen benaderd wil zien, wordt het beste weergegeven met zijn woorden m de inleiding: „Ik geloof, dat de ontmioetmg met een barmhartig medemens - met recht een gave Gods - het leven van een misdadiger een wending kan geven. Zo zal onze hulp gericht moeten zijn."

Het gaat in dit boek allereerst om een bepaald soort mensenkennis: kennis van de misdadige mens, zijn menselijk tekort en zijn nood. Daarnaast wordt - in overeenstemming met wat de titel belooft - een forensisch-psychiatrisch onderzoek geboden, d.w.z

een overdraagbare, methodisch ingedeelde en helder geformuleerde ordening op medische grondslag. Er zijn vier delen. In een algemeen deel worden de begrippen sexualiteit, zeden, abnormaliteit, perversie en delict behandeld. Ook wordt een en ander gezegd over de omvang van de seksuele criminaliteit m ons land. In het tweede deel wordt dieper ingegaan op de aard der seksuele delicten: de ontucht met minderjarigen, de schennis van de eerbaarheid, de agressieve seksuele delicten (verkrachting, aanranding, schaking, vrouwenhandel, sadisme) en op enige typen van daders, waarbij onder meer een verhelderende beschrijving van de bejaarde dader frappeert. Het derde deel bevat de psychiatrische benadering van het onderwerp, waarbij eerst aandacht besteed wordt aan de gezonde daders. ,,De psychiater stuit m zijn werk telkens op dat grensgebied tussen ziek en gezond. Mag hij, bij de benadering van de mens, deze steeds beschouwen van zijn psychopathologische standpunt u i t ' Het zou een ,,onvergeeflijke eenzijdigheid zijn", zo schrijft hij. En even verder: „Het zou wat absurd zijn, wanneer de psychiater m foro alle delinquenten ziek noemde Daarmee zou zijn advies m het strafrecht onbruikbaar worden..." Vervolgens deelt hij de meer of mmder ernstig psychisch gestoorde delinquenten in 7 groepen m, namelijk de lijders aan psychopathie, verstandelijke tekorten, infantilisme, neuroses, stoornissen m de mvolutie, dementie en psychoses. Hij noemt dit een functionele indeling, bruikbaar voor het gestelde doel. Men kan zich afvragen, of het mvolutietijdperk in deze opsomming wel terecht werd opgenomen. De casuïstiek die in dit

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen