1971 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 154

106

WERELDBEVOLKING EN FYSIOLOGIE VAN DE MENSHEID

heden nu niet juist datgene wat de mens in staat stelt deze omstandigheden aan te passen aan de behoeften van de menselijke gemeenschap, nl. zijn geloof in de mensheid als de kroon der schepping met een eigen roeping en verantwoordelijkheid om de volgende fase van die schepping tot stand te brengen in gehoorzaamheid aan en in samenwerking met de Schepper? In dit artikel wordt in de eerste plaats het begrip overbevolking nader bekeken (II): Aan de hand van technisch-wetenschappelijke publikaties wordt nagegaan welke mogelijkheden bestaan om de reeds aanwezige en de in de toekomst dreigende tekorten op te heffen (III). Hieruit blijkt dat de knellende factor is de menselijke energie (IV). Na deze economische studie wordt op sociologisch en psychologisch terrein onderzocht welke factoren de hoeveelheid beschikbare menselijke energie beïnvloeden, waardoor de mensheid in staat wordt gesteld de technische mogelijkheden metterdaad toe te passen (V en VI). II. Overbevolking een relatief begrip Het begrip overbevolking is moeilijk te definiëren. Het is relatief. Het is een teveel in verhouding tot een te weinig. Men zou van overbevolking kunnen spreken indien er teveel mensen gedurende langere tijd zijn aangewezen op een te geringe hoeveelheid levensbehoeften, zoals voedsel, ruimte, energie, werkgelegenheid, ontwikkelingsmogelijkheden, ouderlijke zorg, etc. Met evenveel recht kan men echter in al deze gevallen spreken van een tekort aan voedsel, etc. en niet van overbevolking. Deze tekorten, of zo men wil deze overbevolking, kunnen optreden op wereldschaal (megalosociaal) of op nationaal of regionaal niveau (macrosociaal). In het laatste geval kan het tekort meestal door handel of door hulpverlening worden opgevangen. Op deze niveaus zijn de tekorten meestal objectief te kwantificeren. De tekorten op microsociaal niveau, die leiden tot de wens naar geboortebeperking in gezinsverband, zijn soms zeer reëel, soms gevoelsmatig: wat „gebrek" is voor de één zal door de ander als ongekende rijkdom worden gevoeld. Maar op dit microsociale niveau pleegt men niet te spreken van overbevolking. En daar het in deze studie er om gaat de juistheid van de voorgestelde, en reeds op grote schaal toegepaste, collectieve geboortebeperkingsmaatregelen te onderzoeken, zullen wij ons houden aan de kwantificeerbare megalosociale tekorten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen