1971 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 94

58

DE MYSTERIEUZE GLANS VAN BOERHAAVES NAAM

onder die omstandigheden alleen kon geschieden door een ordelievende en gerijpte geest, met een breed overzicht over het gehele gebied der geneeskunde. Dat succes kwam toen Boerhaave ruim 40 jaar oud was, spoedig na zijn benoeming tot hoogleraar, en was het gevolg van de publikatie van twee leerboeken. In 1690, na zijn promotie in de wijsbegeerte, had de jonge Boerhaave zich tot de geneeskunde gewend, aanvankelijk met de bedoeling, naar het voorbeeld van verscheidene Mennisten, om later tegelijk als zieleherder en arts voor het lichaam op te treden. Dat hij de gehele medische studie in twee en een half jaar volbracht was geen bijzondere prestatie, misschien wel dat hij daarin slaagde zonder een enkel college, behalve dan de publieke anatomische demonstraties, bij te wonen. Dat hij voor zijn promotie de hogeschool van Harderwijk koos, zich daartoe de langste reis van zijn leven getroostend, is een feit dat, achteraf bezien, meer voor die universiteit dan voor hem van betekeis geweest; zijn promotie en die van Linnaeus zijn de gebeurtenissen uit het verleden van de Gelderse academie, die als glanspunten haar voor volledige vergetelheid in bredere kring behoeden. Het bekende voorval in de trekschuit, dat hem onder verdenking van spinozistische sympathieën bracht, is wel niet veel meer geweest dan een aanleiding om van een kerkelijke loopbaan definitief af te zien. De acht jaren dat hij daarna te Leiden als geneesheer, met een aanvankelijk kleine praktijk, werkzaam was, lieten hem ruime gelegenheid tot inspannende voortgezette studie ook op theologisch gebied, en tot experimenteel onderzoek van medische en van scheikundige aard. In deze broedperiode publiceerde hij niets. Pas in 1701 begon zijn academische loopbaan, als Curatoren van de Leidse universiteit er nog steeds niet in geslaagd zijn een opvolger voor de vier jaar tevoren overleden Charles Drélincourt te vinden, en Boerhaave, voorlopig voor een periode van drie jaren, tot lector in de geneeskunde benoemden. Wat de indruk maakt een verlegenheidsbenoeming te zijn geweest, valt onverwacht gunstig uit. Spoedig blijkt de nieuwe lector, die in zijn openbare les de studie van Hippocrates nadrukkelijk aanbeval, een geboren docent te zijn. Buitenlandse studenten vragen hem spoedig ook private lessen in de scheikunde te geven. Wanneer Groningen en Franeker het oog op hem slaan, krijgt hij de toezegging voor de het eerst openvallende catheder in de Faculteit, waarvan het aantal zetels statutair op vijf was bepaald en houdt hij, als een preludium op zijn inaugurele oratie.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen