1971 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 36

20

I

H

GENEESKUNDIGE CONFRONTATIE MET DE DOOD

bovengeschetste passief niet verlengen van het leven. Toch — dunkt mij — ligt tussen deze beide de grens. Prof. Dr, J. H. van den Berg pleit in zijn brochure „Medische macht en medische ethiek" voor de toepassing van euthanasie en stelt zelfs de arts, die het passief niet verlengen van het leven niet heeft toegepast en dat niet alleen bij dodelijke zieken maar ook bij onvolwaardigen! — in ernstige staat van beschuldiging. Er is veel tegenspraak gekomen. Merkwaardigerwijs viel de gereformeerde theoloog Kuitert hem bij. Laten we er niet te veel van zeggen. Maar maakt Van den Berg niet de fout, dat hij uitgaat van de medische macht, terwijl dit juist medische onmacht is, getuige zijn voorbeelden? Werkelijke vooruitgang wordt altijd met vallen en opstaan verkregen. Zo ook hier. Het is onjuist om, nu de medische macht is toegenomen, te besluiten dat op die gebieden waar deze nog faalt, euthanasie de uitweg is. Een pleidooi voor een nieuwe ethiek in de zin van een uitbouw en een bezinning op nieuwe problemen wil ik gaarne ondersteunen, maar dan op grond van het feit dat deze ethiek even levend dient te zijn als de medische ontwikkeling, en dus ook steeds in beweging, in vernieuwing moet zijn. Het zou mijns inziens geen overdaad zijn, indien de bestuurderen der Vrije Universiteit de mogelijkheid zouden scheppen om een bekwaam geleerde, die de sfeer en denktrant van de medische wetenschap en de medische praktijk kent en verstaat, aan te trekken, wiens taak het zou zijn om zich aan deze vraagstukken te wijden in samenwerking met de artsen in de praktijk, met diegenen dus, die met de problematiek direct worden geconfronteerd. De invloed van het christendom op het medisch-ethisch denken is in het verleden zeer groot geweest. Het zou ook nu nuttig zijn, indien de Vrije Universiteit intensief zou kunnen deelnemen aan de ontwikkeling van deze fundamentele problematiek in zijn volle omvang. Uit mijn opmerking aan het begin: „Bij de V.U. doen zij het niet anders" volgde de confrontatie met de dood. En als u mij goed hebt begrepen, dan is de begeleiding van de ongeneeslijke patiënt een essentieel gebied, waar de christen-arts zijn patiënt anders kan en moet benaderen. Moge de V.U. het dan ook werkelijk zo anders doen. „Death is a theme which can never be completed" (Bean)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen