De Vrije Universiteit - haar ontstaan en haar bestaan 1880-1930 - pagina 228

DE BETEEKENIS DER UNIVERSITEIT

souvereiniteit ook van het hooger onderwijs, in eigen kring,

zulk een grootc schrede nader tot verwerkelijking zou heb-

ben gebracht!

Maar worden wij nu door de wet niet gebonden, hebben

wij nog recht onze Universiteit een vrije te noemen, zijn we

niet afhankelijk geworden van den Staat? Hebben we niet

de souvereiniteit in eigen kring, ons sieraad en onze eere,

ingeboet? Reeds het feit, dat de vader onzer stichting ook

de vader is van deze wet, geeft goeden grond voor de

meening, dat we op de bovengestelde vragen met Professor

Woltjer volmondig neen! kunnen antwoorden. Maar

bovendien: ,,Een Universiteit blijft vrij, ofschoon ze met

den Staat een overeenkomst aangaat om zekere rechten te

verkrijgen en daartegenover aan bepaalde voorwaarden te

voldoen; zoo kan ze ook met de Kerk een accoord sluiten

en verplichtingen op zich nemen, zonder dat zij daarom

ophoudt vrij te zijn: ze kan die overeenkomst, dat accoord

doen ophouden, wanneer ze dat wil, zooals zij ze uit vrijen

wil heeft aangegaan. Ophouden vrij te zijn zou ze eerst

dan, wanneer ze een overeenkomst aanging en voorwaarden

aannam, die tegen haar wezen en doel ingingen. Zoo iets

nu wordt in de hooger-ondcrwijswet van een universiteit in

geen enkel opzicht gevraagd. Nooit is onzerzijds beweerd,

dat de Overheid met het Hooger Onderwijs geen bemoeiing

mocht hebben; van haren oorsprong af heeft onze Ver-

eeniging voldaan aan voorwaarden, die ook destijds reeds

gesteld waren; bij de opening der Universiteit zoowel als

bij die van het Hospitium heeft zij de Overheid uitge-

noodigd daarbij tegenwoordig te zijn. Maar hiertegen is

steeds onze strijd geweest, dat de Overheid in hare be-

moeienissen verder ging dan met het recht der wetenschap

vercenigbaar was; hiervoor is de Vrije Universiteit opge-

richt en hiervoor hebben wij steeds gewaakt en waken wij

nog, dat wij in het onderwijzen en in het onderzoeken de

beginselen onverzwakt mogen volgen, die den grondslag

212

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen