De Vrije Universiteit - haar ontstaan en haar bestaan 1880-1930 - pagina 237

DE BETEEKENIS DER UNIVERSITEIT

verborgen ligt. T o t hiertoe nu gaf de Vrije Universiteit wel

teekenen, dat zij een stekje is. Want waar het op aankwam,

of deze School niet alleen den naam van Universiteit zou

dragen, maar ook metterdaad een plaats der cere op het

gebied der wetenschap zich veroveren zou, is, dank zij de

goede gunste Gods over ons, haar gelukt. Hoe klein het

getal harer hooglecraren ook bleef, onder hen schonk de

Heere ons mannen met zóó uitnemende gaven en talenten

toegerust, dat niet alleen ons Gereformeerde volk, maar

heel Nederland trotsch op hen is, en hun naam tot ver in

het buitenland met eere wordt genoemd. De spot en ver-

achting, waarmede onze Hoogeschool bij haar optreden

werd begroet, maakte plaats voor erkenning en waar-

deering. De wetenschappelijke handboeken onzer Hoog-

leeraren worden zelfs aan de Rijksuniversiteiten gebruikt

en de dissertaties onzer leerlingen kregen menigmaal een lof,

dien zelfs mannen van studie hun benijden konden. De

Regeering aarzelde dan ook niet langer een Hoogeschool,

die op wetenschappelijk gebied zóó zeer haar sporen

verdiend had, aan te wijzen, overeenkomstig artikel 184

der hooger-onderwijswet, als een Universiteit, ,,die ten aan-

zien van uitdrukkelijk in de aanwijzing te vermelden, door

haar te verkenen, doctorale graden, gelijke rechten heeft als

de Rijksuniversiteiten".

Ook de openbare Universiteiten, al namen ze aanvan-

kelijk een ietwat afzijdige houding aan, hebben, vooral sinds

de Regeering onze doctorale graden erkende, door menige

daad van courtoisie ons getoond, dat men de Vrije Univer-

siteit niet langer als asschepoetster wenschte te beschouwen.

Een vriendelijkheid, die met erger dan dorpelijke onbeleefd-

heid zou beantwoord zijn, wanneer de aangeboden hand

onzerzijds niet even hoffelijk ware aanvaard. Want hoe

scherp we op het gebied der beginselen ook tegenover elkan-

der staan, en hoe onverzoenlijk onze strijd ook is tegen den

geest, die aan deze Hoogescholen den toon aangeeft, toch

221

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen