De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 185

PHOF. MB J. OHANJE 171

de vraag niet onder de oogen gezien moet worden, of zij niet beter

gesloten kon b 1 ij v e n. Allerwegen immers gaat de kreet op: zoekt

de eenheid; weg met al het aparte. Bezinning op zulk een oogen-

blik, als wij thans beleven, is zeker geboden. Heeft onze Universiteit

nog recht en reden van bestaan? Een beroep erop, dat zij zich

tijdens den oorlog goed gedragen heeft, is niet voldoende recht-

vaardigingsgrond voor haar zelfstandig blijven voortbestaan. Daar

is meer voor noodig.

Bezwaren zijn er immers zeker tegen het apart staan als bijzondere

Universiteit. Het uitdragen van eigen beginsel onder andersdenken-

den wordt erdoor bemoeilijkt. In een klein land als het onze is

het zelfs aan de openbare Universiteiten, waar men een veel rui-

mere keuze van candidaten heeft, moeilijk eiken katheder op be-

hoorlijke wijze te bezetten. Om eenige voorbeelden te noemen:

waar haalt men voor alle Universiteiten goede rechtshistorici van-

daan? Hoe moet in de zeven vacatures voor wiskundigen worden

voorzien?

Verder: de financieele vraag is voor de toekomst een onrust-

barende.

Om deze en andere redenen is de vraag onder de oogen te zien,

of samenwerking met andere Universiteiten voor ons tot de moge-

lijkheden behoort. Heel andere factoren spelen hier een rol dan bij

het Lager Onderwijs: het Lager Onderwijs is zaak van de ouders;

het Hooger Onderwijs is dit in veel mindere mate.

Ook moet worden erkend, dat er veel aan de Openbare Univer-

siteiten in goeden zin veranderd is sedert in 1880 onze Universiteit

gesticht werd. Meer en meer wint de overtuiging veld, dat weten-

schap in haar diepsten grond een zaak is van geloof. Met erkente-

lijkheid gedenken wij het werk van den zoo juist afgetreden hoog-

leeraar Paul Scholten. Ook is het verblijdend, dat, mede blijkens

de geciteerde brochures, overal meer en meer begrepen wordt, dat

Hooger Onderwijs niet slechts is een zaak van technische vakop-

leiding, maar dat het ook, en misschien zelfs vooral, is een zaak

van opvoeding, van vorming tot voldragen wetenschappelijk

mensch. De Vrije Universiteit stond en staat echter nog steeds op

het standpunt, dat die opvoeding, die vorming behoort te geschie-

den op den grondslag van de calvinistische beginselen. Zij streeft

ernaar, het geheele onderwijs in al zijn geledingen te doortrekken

van deze beginselen. En zij blijft overtuigd, dat alleen hooger on-

derwijs, dat van deze beginselen doortrokken is, beantwoorden kan

aan het doel, eenerzijds jonge menschen voor te bereiden voor zelf-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen