GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 144

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 144

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

132 DE V.U. IN OORLOGSTIJD

velen werden gespaard. Met vijf kameraden werd deze held nog

dienzelfden dag doodgeschoten te Makkum.

Een brief schreef hij, naar zijn eigen woorden, om daarmede wat

troost te brengen na zijn dood en om de zijnen den eenigen weg

te wijzen, die hun wanhoop zou kunnen verzachten. „Met Gods

hulp heb ik gekozen voor een wat korter leven in Zijn dienst (al

is het met vele, vele gebreken), tegen een langer leven met een

sprekend geweten. Ik hoop op de beloften Gods aan een zondaar

gegeven en hoop Hem dan na mijn dood eeuwig te zien.''

Alle zes kameraden zijn gekist en begraven op het kerkhof te

Makkum; zijn stoffelijk overschot ligt te midden zijner makkers

in den grond, dien hij zoo liefhad.

Jan Goldschmeding, student in de theologie, werd op 11 October

1944 te Wormerveer gefusilleerd, 23 jaar oud. Hij was een jonge

man, die uitstak boven de anderen. Veel heeft hij gepresteerd in

zijn korte leven; hij was een harde werker en hij was een geloovig

Christen. Hij was ook een stoere verzetsman. Speciaal voor

„Trouw" heeft Goldschmeding zich op een vooraanstaande plaats

zeer beijverd. Uiterst voorzichtig ging hij te werk en toch is hij

gepakt, niet omdat de vijand hem kwam zoeken, maar omdat in

het huis, waarin hij en zijn vriend Dijksterhuis woonden, een inval

gedaan werd. Zonder vorm van proces werd hij eenige dagen later

bij wijze van represaille neergeschoten. „Een volk, dat zulke zonen

heeft, gaat niet te gronde." Deze woorden uit den mond van een

vijand mogen wij tot de onze maken.

In Maart 1944 was de juridische student Seerp Postma na veel

avonturen en herhaalde pogingen om uit Nederland weg te komen

in Engeland aangekomen, waar hij gedecoreerd werd voor de wijze,

waarop hij uit het bezette gebied was ontvlucht. Daar is hij ge-

durende vier maanden in opleiding geweest tot verbindingsofficier

met het geallieerde hoofdkwartier. Als zoodanig is hij hier in

Augustus 1944 met een parachute neergekomen. Gedurende weer

vier maanden heeft hij hier zijn vaderland gediend. Daarna werd

hij in Utrecht op een vergadering gegrepen, naar Apeldoorn ver-

voerd en daar op 2 December 1944 doodgeschoten, met twaalf

anderen, midden in de tegen hen aanhangige procedure. ^)

Hij heeft gestreden voor zijn vaderland met geloofsovertuiging.

Hij was een jonge man vol lust tot avontuur; maar deze strijd te-

') Noot bij de correctie: In 1946 is Seerp Postma door H.M. de Koningin

posthuutn begiftigd met den Bronzen Leeuw.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1946

Publicaties VU-geschiedenis | 200 Pagina's

De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 144

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1946

Publicaties VU-geschiedenis | 200 Pagina's