De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 123

P R O F . DR J . F. K O K S M A 109

weer ademhalen. Wij mogen weer vrije uiting geven aan wat in ons

leeft. Wij zien weer een toekomst voor ons en onze kinderen! De

vrees voor Grüne Polizei en concentratiekamp is geweken. Het

nationaal-socialisme is weggevaagd. Duitschland en Japan, die West

en Oost gekneveld hielden, liggen met verbrijzelden ruggegraat

ter neder. Staande bij de puinhoopen van wat eens was, blikken

wij nochtans in een licht verschiet.

Denken wij terug aan de laatste dagen voor de bevrijding, toen de

hevige spanning ons bevangen hield, of de Duitschers het deel van

Nederland, dat ze nog bezet hielden en dat voor hen een soort

chantage-pand beteekende, niet geheel zouden verwoesten, dan zien

we de bevrijding van onze westelijke provincies als een wonder.

Wat toen nog stond, bleef gespaard. Gespaard bleef zooveel op

stoffelijk gebied; gespaard bleef deze goede stad. Gespaard bleef

zooveel op geestelijk terrein: zoo ons vrij Christelijk Onderwijs!

Wie zou dat hebben voorspeld op 14 Mei 1940, ook al had hij

met zekerheid geweten, dat het naziregime het nog hoogstens vijf

jaren zou uithouden?

Gespaard bleven onze Vereeniging en Universiteit. Al troffen haar

vele en ernstige slagen, ons past ootmoedige dankbaarheid.

Onze V e r e e n i g i n g . Haar Doelstelling strookte niet precies

met het nazi-regime. Haar organisatie stond telkens opnieuw voor

altijd weer andere zwarigheden: evacuatie van heele steden, oorlogs-

geweld in heele provincies in 1940 eerst, toen in 1944 en 1945;

Onderduikmoeilijkheden van en huiszoekingen bij correspondenten

en andere medewerkers; onderbreking van het verkeer, enz. enz.

Geruimen tijd had de Gestapo het kernstuk van de geheele boek-

houding onzer Vereeniging in beslag, zoodat de ergste ontwrichting

dreigde. Daarbij voegde zich het overlijden van onzen oudsten boek-

houder, den heer N . L. F l i p se, wiens arbeid we hier met dankbaar-

heid gedenken. Maar het Bureau werkte door! In 1940-1945 moesten

door allerlei der genoemde oorzaken van onze ruim 850 corre-

spondenten er rond 350 door nieuwe worden vervangen. Een woord

van dank aan den heer Faber en zijn staf is hier niet misplaatst,

maar hulde ook aan de honderden medewerkers in den lande,

die onze Vereeniging ondanks persoonlijke moeilijkheden trouw

bleven en droegen!

Onze V r i j e U n i v e r s i t e i t zelf! Veel weder war igheden waren

haar deel. Maar ze moge gesloten zijn geweest en van studenten

beroofd, haar laboratoria mogen zijn geplunderd, zij is er nog! In

het materieele kunnen we, ziende op de verliezen der R.K. Uni-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen