De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 53

P K O F . DR D. N A U T A 49

Het zal niet noodig zijn, dit hier nader te betoogen. Ik kan evenwel

niet nalaten één gezegde te memoreeren. Het is afkomstig van een

student, die vroeger aan de stedelijke Universiteit was ingeschreven

en die zich namens de studenten, die van elders naar onze Univer-

siteit zijn overgekomen, met een schrijven tot ons richtte. Hij zegt:

„Met de grootste eerbied, met de meeste waardering, met de vol-

ledigste instemming hebben wij de houding der V.U. en die van

de Heren Professoren, Curatoren en Directeuren van dezelve ge-

zien en gehoord en gelezen". Ook wil ik er geen nadruk op leggen,

dat de houding der Vrije Universiteit als een voorbeeld heeft ge-

werkt, waardoor anderen zijn gesteund om het te volgen. Het is

misschien niet onjuist dit te denken. Maar dan zou ik er ook ter-

stond aan willen toevoegen, dat wij niet minder bemoedigd zijn

geworden door de beslistlieid, waarmede elders eenzelfde standpunt

werd ingenomen, en dat wij kracht hebben geput mede uit de

houding van onze zuster-universiteiten en hoogescholen. Veel

zwaarder dan dit alles weegt mijns inziens, dat wij de overtuiging

mogen hebben, ook nu nog, geheel naar ons geweten gehandeld

te hebben, in overeenstemming met de beginselen, welke ons heilig

zijn. En wij twijfelen niet, of de geschiedenis zal onze houding

rechtvaardigen.

In de tweede plaats mag hier niet uitblijven een woord van lof

voor onze studenten. Zij kregen de last te dragen van een weigering

om zich voor den „arbeidsinzet" te laten gebruiken. Hoe zwaar

de gevolgen daarvan voor hen en ook wellicht voor hun ouders

zouden zijn, was niet precies te voorzien. Zij hadden veel erger

kunnen zijn dan zij tot dusver metterdaad zijn geweest. De kloek-

heid en de trouw, waarmede onze studenten zich over het geheel

hebben gedragen — ik sluit hierbij ook in degenen, die de weken

in het kamp te Vught moesten doorbrengen —, verdienen met

groote waardeering vermeld te worden.

Mijn derde opmerking is, dat door de genomen maatregelen het

Hooger Onderwijs in ons land, voor den verderen duur van den

oorlog, volkomen ontwricht is geworden en vrijwel tot werkeloos-

heid gedoemd. In het bijzonder geldt zulks ook ten aanzien van

onze Universiteit. Na 10 April zijn er geen examens meer afge-

nomen, terwijl de colleges en practica reeds veel eerder moesten

stopgezet worden. En er bestaat weinig uitzicht op, dat in dezen

toestand, onder de bestaande omstandigheden, spoedig verbetering

zal intreden. Slechts bleek het mogelijk nog de promoties, als val-

lende buiten het kader der examens, welke in de Verordening ge-

4

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen