De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 78

68 DE V.U. IN OORLOGSTIJD

kregen, dat zijn gevangenneming op een misverstand had berust.

Zijn troost daarbij was, dat ook deze mededeeling zelf weer op

een misverstand berustte.

De slotfase van dit veelbewogen leven is bekend. Zij vormt de

schoonste bladzijde ervan. O p Woensdag 24 April 1944, scheepte

Rutgers zich na zorgvuldige voorbereiding in een open bootje in,

op reis naar Engeland, waar zijn aanwezigheid naar veler meening

in Nederland uiterst gewenscht was. De Regeering in Engeland

en het verzet in Nederland hadden te weinig contact met elkaar

en Rutgers was de man, die op velerlei gebied licht zou kunnen

brengen in de verwarring. Geen oogenblik aarzelde Rutgers en,

zich volkomen bewust van de risico's, die de reis medebracht, maar

ook overtuigd, dat voor hem de reis met een boot de eenige weg

naar de overkant was, ging hij, zonder een zweem van angst, den

tocht aanvaarden.

Nadat het bootje door de gevaarlijke zone was heengekomen, ont-

stond er storing in de motoren. Het scheepje werd stuurloos en

na twee dagen gedobberd te hebben op de golven, welke opgejaagd

waren door een feilen storm, spoelde het aan land bij Veere.

Rutgers werd naar Middelburg overgebracht, vandaar naar Haren,

vandaar naar Utrecht en na door het Marinegericht veroordeeld

te zijn tot 2 jaar gevangenisstraf met aftrek van preventief vandaar

naar Kleef en . . . verder weten wij het niet.

Rutgers hoopte, naar hij eens schertsend zeide, dat de verhalen

over zijn boeien en blinddoek aan zijn nakroost in verre geslachten

bekend zouden worden. "Wij behoeven er niet aan te twijfelen, of

zijn nagedachtenis zal niet alleen in het anecdotische blijven voort-

leven. Er is hem tijdens zijn leven reeds veel eer te beurt gevallen.

Hij werd benoemd door H.M. de Koningin tot Ridder in de Orde

van de Nederlandsche Leeuw en tot Commandeur in de Orde van

Oranje-Nassau. Door den Koning van Zweden werd hij benoemd

tot Commandeur in de Orde van de Poolster van Zweden. Van

de Faculté libre de Théologie Protestante de Paris ontving Rutgers

den graad van doctor honoris causa.

Niet alleen uiterlijke erkenningen werden hem gebracht; ook de

eerbied van zijn leerlingen, van andere landgenooten en van vele

buitenlanders was zijn gedurig deel.

Eer zocht hij niet. Wij denken echter in dit uur ook vol eerbied

aan dezen grooten zoon van het aloude, maar nog zoo frissche

volk van Nederland.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen