De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 77
PROF. MB J. ORANJE 67
de voeten geworpen werd, dat zijn advies over een bepaalde zaak
risico's medebracht, antwoordde hij: er zijn ergere dingen dan
angst voor den dood; ik zou mij schamen, mijn plicht niet te doen
tegenover mijn vaderland; het is niet erg voor het vuurpeleton te
moeten verschijnen, als men maar trouw gebleven is.
Rutgers uitte zich niet altijd gemakkelijk. Hij liet echter wel in
zijn ziel zien, dat hij God liefhad boven alles en zich kinderlijk
afhankelijk van Hem voelde.
En Rutgers was een moedig man. Dat heeft hij vroeger bewezen,
door voor zijn meening uit te komen. Dat heeft hij in dezen oorlog
bewezen door aan het principieel verzet tegen den vijand leiding
te geven.
Het is beter, de bijzonderheden tot later te bewaren. Nog is de
vijand in onze veste en nog moet met de veiligheid van anderen
gerekend worden. Maar enkele markante feiten kunnen nu reeds
worden gememoreerd.
In het Nederlandsche Juristenblad van 29 November 1941 schreef
hij een artikel over „Toetsingsrecht?" waarin hij een eervollen
weg wees aan de Rechterlijke macht. Dat was in die dagen reeds
een moedige daad; het stuk maakte grooten indruk, niet alleen
door zijn diep ingaan op de bronnen van het Landoorlogreglement,
maar vooral door de onverschrokkenheid^ waarmede de beginselen
verdedigd werden.
Gedurende zijn eerste korte gevangenschap in Scheveningen als
gijzelaar was hij een groote steun voor zijn lotgenooten. Hij werd
na bijna 3 weken daar doorgebracht te hebben, vrijgelaten door
bemiddeling van het auswartige Amt te Berlijn.
Langer en moeilijker te dragen was zijn tweede gevangenschap in
Scheveningen, ditmaal niet in de gevangenis maar in de barakken,
welke gevangenschap duurde van 1 April tot 3 September 1943.
Maar ook toen was hij moedig en geenszins gebroken door de ver-
nederende behandeling, welke hij bij de gevangenneming, toen hij
geboeid en geblinddoekt naar Den Haag vervoerd werd, en later
in de gevangenis, moest ondergaan. Hoe veerkrachtig verscheen
hij op 3 September weer in den familiekring en reeds weer den
volgenden dag presideerde hij de vergadering van de Calvinistische
Juristenvereeniging. Uit die eerste dagen na zijn bevrijding stamt
zijn laatste portret met het fiere onderschrift: V. H . Rutgers,
LXV annos natus, nuper e carcere teutonico emissus. H e t verdroot
hem, dat hij bij het ontslag uit Scheveningen te hooren had ge-
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1946
Publicaties VU-geschiedenis | 200 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1946
Publicaties VU-geschiedenis | 200 Pagina's