De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 140

130 DE V.U. IN OORLOGSTIJD

Wij kunnen het ons n o g niet goed indenken. Er gaat geen dag

voorbij, dat wij hem niet missen. Het is of ons oog hem ook nu

zoekt in de rijen der hoogleeraren.

Steeds weer missen wij Rutgers, met wien men nooit sprak zonder

iets van hem te leeren en wien men nooit tevergeefs om raad

vroeg.

Wij buigen ons hoofd, diep verslagen.

Wij bidden: Heer, leer ons U loven en danken voor dien man en

leer ons het klagen te staken.

Heer, leer ons het klagen te staken, moeten wij ook bidden, als wij

de vele studenten gedenken, die tengevolge van den oorlog om-

gekomen zijn.

Het waren er vele: drie en twintig is een groot getal voor een zoo

kleine Universiteit als de onze.

Gefusilleerd werden:

Lodewijk van Duuren.

Cornelis Yno George Dijksterhuis.

Hobbes Dijkstra.

Jan Goldschmeding.

Seerp Postma.

Nicolaas Samuel Rambonnet.

Johannes van der Slikke.

Antonie Sjakes.

Egbert Mark Wierda.

O p andere wijze om het leven gebracht werd:

Jan Peppink.

Bij bombardementen kwamen om:

Evert Willem Hissink.

Arnold Johan van den Hoek.

Willem Schmidt.

In Duitsche gevangenkampen kwamen om:

Frans Nicolaas Erdtsieck.

Leendert Kruit.

Theodoor Krüger.

Carel Lodewijk van Leeuwen.

Jan Willem Mobach.

Rudolf Riphagen.

Willem Karel de Ruyter.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen