De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 41

PROF. DR D. N A U T A 37

beraamd werden, een vasteren vorm aan te nemen. De zaak werd

door den secretaris-generaal van het Departement van Opvoeding,

Wetenschap en Kultuurbescherming in een samenkomst, die deze

op 9 December met de rectoren van alle Universiteiten en Hooge-

scholen belegde, aangediend als een ernstige aangelegenheid. Hij

deelde mede, dat het voornemen bestond een bepaald percentage

der studenten naar Duitschland weg te voeren om aldaar te werk

gesteld te worden. Men bedoelde een burgelijke dienstplicht, met

uitsluiting van elke militaire tewerkstelling en wel gedurende een

tijdruimte van niet langer dan één jaar, terwijl aan de studenten

een betrekking zou worden aangeboden, geheel in overeenstem-

ming met hun kennen en kunnen. Voor de uitvoering van dit plan

zou het noodig zijn, dat, met medewerking der rectoren, lijsten

werden opgemaakt, bevattende de namen der studenten en allerlei

andere gegevens omtrent hen, en dat deze op korten termijn bij

het Departement werden ingediend.Hoewel hij zeide de bezwaren,

die aan dit plan verbonden waren, heel goed te beseffen, zoo had

genoemde secretaris-generaal niettemin geen vrijheid gevonden er

zich tegen te verzetten. Door aan te blijven en mee te werken

meende hij voor de studenten concrete voordeelen te kunnen be-

reiken, namelijk bij de vaststelling van het aantal dergenen, die

te werk gesteld zouden worden en bij de bepaling van de methode,

die bij hun aanwijzing zou gevolgd worden, alsmede bij het be-

pleiten van de belangen der naar Duitschland weggevoerden.

Voorts gaf hij te kennen, dat hij van den Rijkscommissaris dacht

te vragen de uitvaardiging van een verordening, waarbij een en

ander nader was geregeld.

Nagenoeg alle rectoren, die onverwacht voor deze netelige kwestie

werden geplaatst, brachten bedenkingen, zoowel van principieelen

als van practischen aard, te berde. Ook de rector der Vrije Uni-

versiteit stond aan hun zijde. Sommigen helden er evenwel toe

over, hoezeer ook op historische en internationale gronden tegen

de beraamde maatregelen protesteerende, ze niettemin als onaf-

wendbaar te beschouwen en meenden er zich daarom bij te moeten

neerleggen. Afgesproken werd, dat door de rectoren voorloopig

geen stappen zouden worden gedaan, in afwachting van nadere

officieele mededeelingen vanwege het Departement.

Besprekingen van dergelijken aard, hoezeer ook een vertrouwelijk

karakter dragende, zijn gemeenlijk niet geheim te houden. Het is

zelfs de vraag, of zulks in dit geval wel wenschelijk mocht worden

geacht. Hoe het zij, het duurde slechts kort, of geruchten van een

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen