De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 106
94 DE V.U. I N OORLOGSTIJD
En nu over de toekomst.
Wij krijgen als Vrije Universiteit opnieuw een kans. Wij zijn niet
vernietigd, zooals zooveel helaas wel in ons Vaderland. Wij heb-
ben ons te bezinnen op de vraag, of onze Universiteit op dezelfde
wijze als vóór den oorlog moet doorwerken. Het feit alleen,- dat
ons geen blaam treft voor onze houding in den oorlog, is niet vol-
doende rechtvaardigheidsgrond voor ons bestaan. Een felle aanval
op ons recht van bestaan staat ongetwijfeld te wachten. Van alle
kanten wordt de leuze van de eenheid aangeheven, worden wij
beschuldigd van sectarisme en schotjes-geest, wordt aangedrongen
op verflauwing der grenzen. Wij komen er niet mee, als wij wijzen
op ons verleden. Wij zullen opnieuw den strijd om het naakte
bestaan, ook als Universiteit, hebben te voeren.
Zijn wij gelouterd uit den strijd te voorschijn gekomen? Zijn wij
bereid, onze beginselen te handhaven tegen den geest dezer eeuw.-"
Eerste eisch, dien ik U allen, in welke functie Gij hier ook aan-
wezig zijt, moet voorhouden is: wordt wakker, wordt wakker,
want de nood is groot!
Deze kreet geldt ook voor de taak van studenten en docenten
beiden. Men mag niet verwachten, dat de studenten ermede genoegen
zullen nemen, als de hoogleraren zouden falen in het onderkennen
van de eischen, die de nieuwe omstandigheden hun stellen. Om
enkele dingen te noemen: zij verwachten een nauwer contact tus-
schen hoogleeraren en studenten dan vroeger bestond. En m.i.
te recht. De taak van een hoogleeraar is niet slechts, den studenten
de noodige schoolsche wijsheid bij te brengen. Veel te weinig werd
aandacht besteed aan de grootsche taak van den docent, den student
te vormen tot een leidsman op zijn toekomstig terrein. Mede van
de studenten moet het Vaderland het hebben. Zij zullen in vele
gevallen het voortouw moeten trekken. Zij zullen door ons daartoe
moeten worden voorbereid.
Een andere gerechtvaardigde eisch is, dat wij ons bezinnen op de
vraag, hoe wij het wetenschappelijk gedeelte van onze taak zullen
vervullen. Meer aandacht zal ook in de a-faculteiten moeten worden
besteed aan de practica. Reeds vóór den oorlog was dit menig
docent duidelijk geworden. Ernstig zullen wij allen ons op dit vraag-
stuk hebben toe te leggen.
Anderzijds zullen de studenten niet kunnen verwachten, dat de
docenten zich tevreden zullen stellen met een studentenmaatschap-
pij, die op den ouden voet voortgaat met de studie alleen maar te
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1946
Publicaties VU-geschiedenis | 200 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1946
Publicaties VU-geschiedenis | 200 Pagina's