De Vrije Universiteit na Kuyper - pagina 93

Goslinga, die in Leiden had gestudeerd, liet in zijn rede over

Koning Willem I ak Verlicht Despoot duidelijk blijken, dat hij van de

vervolgde Afgescheidenen afstamde. Van Schelven was een zoon

van de Amsterdamse doleantiedominee B. van Schelven, die zowel

president-curator van de VU alsook van de Theologische School te

Kampen was. De publikaties over de bloeitijd van het Calvinisme

van Van Schelven pasten nog het beste in het programma van de

VU, door Kuyper beschreven in de Publicatie van den Senaat over

de 'Gereformeerde beginselen'.

Als we ons afvragen wie, behalve Bavinck, in de gereformeerde

kring ook door de wereldoorlog geestehjk was geraakt, evenals de

jonge Karl Barth in Zwitserland, dan zou ik op het verschijnen in

1919 van twee boeken willen wijzen. De latere dogmaticus van de

VU en die van Kampen, schreven allebei over een eschatologisch

onderwerp: ds. V. Hepp over De Antichrist en ds. K. Schilder over

Wat is de Hel? In opzet en uitwerking, met systematische doorden-

king van een beperkt aantal bijbelgegevens, leken beide boeken op

elkaar. Van beide werken verscheen spoedig een tweede, herziene

uitgave. De gruwelen van de Grote Oorlog werden in beide boeken

dogmatisch verwerkt en ingepast in het handelen van de soevereine

en rechtvaardige God tegenover de opstandige schepselen.

Schilder had echter al in 1913 als student over de hel nagedacht

als pendant van de hemel. Als student moest hij een preekschets

leveren over de tekst 1 Petrus 1 vers 4b en 5a. Aan het einde van

zijn leven herinnerde Schilder daaraan. Hij schreef toen: 'Sedert

dien wil den toenmahge student die parallellie niet meer uit het

hoofd, die er Ugt tusschen 1 Petrus 1 en 2 Petrus 2.' Hij duidde

daarmee op de verkiezing in 1 Petrus 1: 'Naar zijn raadsbesluit

heeft Hij ons voortgebracht door het woord der waarheid, om in

zekeren zin eerstelingen te zijn onder zijne schepselen' en op de

verwerping in 2 Petrus 2: 'Dezen zijn bronnen zonder water,

nevelen, door eene windvlaag voortgejaagd, voor wie de donkerste

duisternis is weggelegd.' Sedert de tijd van de Grote Oorlog zag

Schilder verkiezing en verwerping, hemel en hel, van eeuwigheid tot

eeuwigheid in een evenwicht met elkaar.

Als laatste twee stemmen uit deze tijd noem ik de dissertaties van

Dooyeweerd en Vollenhoven.

89

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen