De Vrije Universiteit na Kuyper - pagina 394

een hartaanval kreeg. Vervolgens overleed in 1963 plotseling

mevrouw J.W. Dooyeweerd-Fernhout en ook dat gaf stagnatie. Op

de jaarvergadering van de Vereniging voor Calvinistische

Wijsbegeerte, op 2 januari 1964, zei Dooyeweerd over dat derde

deel van Reformatie en Scholastiek:

dat deel is niet klaar, maar WEIS ZO ongeveer op de helft en toen - ik

zal het maar eerlijk zeggen - ben ik blijven steken in het evolutievraag-

stuk en kwam ik tot de conclusie dat ik erg graag zou willen, dat een

bioloog dit eerst eens helemaal behandelde, wat dan ook gebeurd is,

zoals u weet, in het boek van prof. Lever. Dus ja, dat obstakel zal dan

nu wel enigszins uit de weg zijn geruimd, vooral omdat ik mag hopen

dat ik me over het boek van Lever nogal uitvoerig heb uitgelaten in

ons tijdschrift. Dus hoop ik nog wel dat me de kracht gegeven wordt

om dat derde deel te voltooien.

Maar in 1964 trof hem een tweede hartaanval en het derde deel

bleef onvoltooid. Terwijl deel n en n i van Reformatie en Scholastiek

in de Wijsbegeerte als geheel nimmer verschenen en daarmee de

antropologie van Dooyeweerd niet werd afgerond, kwam wel een

herziening en vertaling van De Wijsbegeerte der Wetsidee tot stand.

In A new Critique of Theoretical Thought vinden we opnieuw dat

merkwaardige laatste hoofdstuk, de 'conclusion' over 'the position of

man in the temporal world'. Daarin lezen we: 'Nevertheless the

present work does not yet contain a philosopical anthropology. We

have reserved this theme for the third volume of our trilogy

Reformation and Scholasticism in Philosophy.'' Het liefst zou

Dooyeweerd die tweede trilogie afgewerkt en in het Engels

gepubliceerd hebben, maar daarbij had hij hulp van een bioloog

nodig. Diemer kwam echter door de oorlog om, Duyvené de Wit

ging naar Zuid-Afrika en overleed vroegtijdig en bij Lever kon

Dooyeweerd geen blijvende aansluiting vinden, omdat hij de bioloog

te weinig speelruimte bood binnen zijn antropologie, met zijn

specifieke opvatting van tijd en evolutie, boventijdelijk hart en

voltooide schepping.

Anders dan de Nederlandse titel verwijst de Engelse 'new Criti-

que' naar de drie kritische werken van I. Kant: Die Kritik der reinen

theoretischen Vemunft, Die Kritik der reinen praktischen Vemunft en

Die Kritik der Urteibkraft. Inhoudehjk werd die verwijzing mogelijk

door de toevoeging van de 'transcendentale critiek van het wijsgerig

denken' aan de vertaling. Deze transcendentale kritiek noemde

388

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen