De Vrije Universiteit na Kuyper - pagina 415

onze situatie. Als we de weg van de gnostiek en mystiek doorzien

en afwijzen, blijft ook geen ruimte voor oosterse rehgies bestaan.

De enige weg voor de rehgie, die nog overbhjft, is die van de

erkenning van de openbaring van God in de kosmos en in ons

mensenbestaan. Zonder die openbaring is geen ware religie

mogelijk.

Ik heb het antropologische vraagstuk in de geschiedenis van de

VU centraal gesteld, en niet het openbarings-vraagstuk. Met de

bespreking van de Synode van Assen 1926, van het afwijzen van

Karl Barth en van het evolutie-vraagstuk kwam dat vraagstuk slechts

zijdelings aan de orde. Maar ondanks het ontbreken van de

behandeling ervan, is het wel duidelijk geworden, dat aan de VU

nog maar weinig mensen verbonden zijn die de historiciteit van de

zondeval in de hof van Eden erkennen. Dat was één van de

hoekstenen van de gereformeerde theologie, omdat de historiciteit

van de zondeval samenhangt met de historiciteit van de verlossing

en van de opstanding.

Toch erkennen we de reahteit, de omvang en diepgang, de

radicaliteit van de zonde en de schuld van de mens, zeker na de

Tweede Wereldoorlog. Maar die reahteit is dan niet geworteld in

één te dateren gebeurtenis. In het boek Genesis gaat het dan om

het lied van de schepping en het verhaal van die zondeval, niet om

de openbaring ervan door middel van concrete historische gebeurte-

nissen volgens die bijbeltekst.

Deze constatering heeft grote gevolgen. De schrijvers van het

Nieuwe Testament en ook Jezus zelf moeten dus ten onrechte

Genesis als geschiedenis hebben opgevat. Ze waren daarin kinderen

van hun tijd, dus gewone mensen zonder een specifiek openbarings-

inzicht dat voor ons gelding heeft. Daarmee komt de gereformeerde

inspiratieleer in de lucht te hangen. Ook het fundament voor de

gereformeerde dogmatiek zakt daarmee in.

Een echt perspectief kan aUeen maar zichtbaar worden, als we

daarover helderheid verschaffen en elke mistigheid verjagen. Maar

dat behoort niet tot het onderwerp van dit historische boek.

Israel had reeds alle beeldendienst in de ban gedaan als dienst

aan afgoden van hout en steen. Paulus verwierp te Efese het uit de

hemel gevallen beeld van Artemis, zoals Jesaja het godenbeeld een

blok hout had genoemd (Jesaja 44). Jezus zelf zei dat de tempel

zou worden afgebroken en dat men God moest aanbidden in geest

en in waarheid. Luther en Calvijn wezen de heilige moederkerk af.

409

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen