Dr. Abraham Kuyper en de Vrije Universiteit - pagina 296
Gods, Rome als de stad van de cultuur der gemene gratie en Babyion
als de stad des verderfs.
Een jaar later, op de deputatenvergadering van de A.R.Partij voor de
verkiezingen van 1901, bleek Kuypers bedoeling. Voorheen lag in het
isolement de kracht van de A.R.Partij. Volharden bij het ideaal, was nu
de titel van Kuypers rede. Welke idealen zijn volgelingen gehad mogen
hebben, nu sprak hij over hen 'als burgers, die onder hun medeburgers,
met hen, het beste voor het vaderland bedoelden'. De Roomsen waren
nu mede-christenen en in 'den eminenten leider, de heer de Savornin
Lohman' zag hij een man 'die steeds een strijdbaar held voor onze
Christelijke belangen zal blijven, en niet minder een sieraad van ons par-
lement.' Kuyper wilde nu een gezamelijk optreden, een rechtse coalitie
om een rechts kabinet te kunnen formeren.
De verkiezingen leverden een rechtse meerderheid op en Kuyper werd
formateur. Hij wilde mr. Th. Heemskerk als minister op Binnenlandse
Zaken, om zelf minister te worden van een nieuw departement van on-
derwijs. Hem stond een nieuwe wet op het hoger onderwijs voor ogen,
waardoor de VU publieke erkenning van de door haar verleende graden
zou kunnen verkrijgen. Dat was een hoofddoel van hem. Maar toen
Heemskerk weigerde, nam hij Binnenlandse Zaken voor zijn eigen reke-
ning. De vorming van een apart departement voor onderwijs ging niet
door en hij zou als minister van Binnenlandse Zaken een nieuwe hoger-
onderwijswet indienen.
Op 1 augustus 1901 trad het nieuwe Ministerie op. Kuyper verliet de
VU en verhuisde naar Den Haag, om niet weer naar Amsterdam terug
te keren. Toen hij in 1907 zijn zeventigste verjaardag vierde, kwamen
directeuren, curatoren en hoogleraren naar hem toe. Hij ging toen met
pensioen, maar een formeel afscheid van de VU vond niet plaats.
De troonrede van 1901 bevatte volgens Lohman voldoende werk voor
een geheel mensenleven. Daarin werd slechts één zin gewijd aan de
hoofdzaak, waar het Kuyper vooral om ging. 'Voor de vrijmaking van
het onderwijs, in zijn onderscheiden vertakkingen, zal op de ingeslagen
weg worden voortgeschreden.'
Erkenning van de graden van de Vrije Universiteit was het doel van
Kuyper. Met omzichtigheid en voortvarendheid ging hij aan het werk.
Zijn tactiek maakte gebruik van de algemeen gevoelde wens het techni-
sche onderwijs aan de Polytechnische School te Delft op universitair ni-
veau te brengen. In september nam hij al contact op met de waarnemend
directeur. De directeur, J. Kraus c.i., bleek tot december afwezig in ver-
band met een reis naar Chili, waar waterbouwkundige werken werden
uitgevoerd.
Toen Kraus terug was, werden op zaterdag 22 februari 1902 de delftse
290
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1987
Publicaties VU-geschiedenis | 374 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1987
Publicaties VU-geschiedenis | 374 Pagina's