Voetstappen in opwaaiend zand - pagina 7

Omgaan met identiteit / /

Op 20 oktober 2005 hoopt de Vnje Universiteit (VU) haar 125 jarig bestaan te

vieren en dat zal - terecht - met de nodige luister gepaard gaan

Het is zinvol om te memoreren, dat de Vereniging voor christelijk wetenschap

pelijk onderwijs (Vcwo), kortweg gezegd de VU-vereniging (sinds 1 januari 2004

'Vereniging VU Windesheim'), een jaar eerder, m 1879, is ontstaan dan de VU

In 2004 zal dan ook op bescheiden wijze enige aandacht worden geschonken

aan een even eerbiedwaardig jubileum 125 jaren VU-vereniging

In het boeiende beeld dat dr J Roelink in 1979 van honderd jaar VU-vereniging

schetste, onder de titel Een blinkend spoor, geeft hij aan dat voor een breed

publiek 'Mut zur Lucke' onontbeerlijk is 'de moed tot leemten, de moed om

(in zo'n eeuw) veel dingen weg te laten Streven naar volledigheid maakt zo'n

verhaal te lang en verveelt hoorder of lezer' (pag 7)

Wat toen gold geldt voor het thans voorliggende geschiift nog sterker Bij het

plan om deze brochure te (doen) schrijven is er zeer bewust voor gekozen om

slechts enkele facetten van het werk en het streven van de 125 jarige VU-vereni-

ging nader onder de loep te nemen Wel essentiële facetten, die licht werpen op

haar specifieke betekenis in relatie tot de universiteit, de wetenschap, de samen-

leving en haar eigen levensbeschouwing

Wie zich daarin verdiept stuit steeds opnieuw op twee dingen de eigenheid van

VU en Vereniging en daarnaast hun onderiinge verwevenheid Misschien zou

hier het woord verstrengeling nog meer op zijn plaats zijn In de tijd van Kuy-

per werd de VU vereniging vaak aangeduid als 'moeder en voedstervrouwe' Zo

zouden wij dat nu natuurlijk niet meer willen zeggen, maar de betekenis van de

betrokkenheid van de Vereniging bij de VU tot aan vandaag mag niet worden

onderschat

Tenslotte een korte toehchting op de titel van deze brochure 'Voetstappen in

opwaaiend zand - publieksactiviteiten VU-veremging'

De uitdrukking is ontleend aan wat Roelink schreef in Een blinkend spoor (pag

176) HIJ bezag het werk van de VU en de daarmee verbonden Vereniging in het

licht van de negenenzeventigste psalm Die psalm noopt tot bescheidenheid

maar ook tot vertrouwen 'We mogen in Gods leiding ook in mensenweik van

een eeuw geschiedenis geloven', aldus Roelink, 'maar in kaart brengen kunnen

we die niet Het blijft misschien bij een vage voetdruk in opgewaaid zand''

In continuïteit daarmee is gekozen voor een zinvolle variant de activiteiten van

de Vereniging kunnen gezien worden als 'voetstappen', niet meer en met min-

der Met 'opwaaiend zand' wil uitgedrukt zijn dat daarmee het een en ander is

losgemaakt dat van betekenis was voor zowel de identiteit van de universiteit als

voor de reflectie op het door haar verzorgde onderwijs en onderzoek

5

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen