Een hoeksteen in het verzuild bestel. De Vrije Universiteit 1880-2005. - pagina 288

kwalificeerden verbonden aan een universiteit. Het was dan een apart en geheel nieuw

probleem, of en zo ja hoe die regel ook van toepassing was voor het ontwikkelingswerk.

Voor de wetenschappelijke arbeid die aan de universiteit zelf werd verricht, was de be-

langrijkste verandering dat de gereformeerde beginselen definitief werden losgelaten.

Natuurlijk ging niet iedereen daarin mee. De centrale interfaculteit bleef in meerderheid

op het oude standpunt staan, en bij de letteren werd de nieuwe studierichting kunstge-

schiedenis van het begin af eveneens opgebouwd als christelijke wetenschap. Tevens

nam het aantal docenten toe dat zich de vraag naar de verhouding tussen geloof en weten-

schap niet of niet meer stelde. Gezichtsbepalend echter waren zij die zich gingen oriën-

teren op de nieuwe koers in de gereformeerde kerken en de Anti-Revolutionaire Partij,

en die nu deze koers ook zelf gingen beïnvloeden. Centraal stond daarbij de theologische

faculteit, die koos voor wat vorige generaties schriftkritiek genoemd hadden. De natuur-

wetenschappen gingen daarin mee, omdat ze nu eindelijk mogelijkheden zagen de bijbel

met hun vakwetenschap in harmonie te brengen.

De Vrije Universiteit steunde deze schriftkritische richting, in het bijzonder door de

organisatie van forumavonden in het hele land, om het gereformeerde volk te winnen

voor de nieuwe stijl. Zo zou de oude verbondenheid gehandhaafd blijven op een andere

manier: kerk, universiteit en liefst ook nog partij, alle één in het kritisch gereformeerde

denken. Het was een ingrijpende verandering, die tijd en rust zou vragen om doorge-

voerd te kunnen worden. Die tijd en die rust zouden in de komende jaren haast volledig

ontbreken.

Studenten hadden in het verleden soms neiging tot distantie vertoond, maar nooit tot

regelrechte opstandigheid. Zij hadden ook nimmer werkelijk gestreefd naar beleidsbe-

palende invloed. Het een zowel als het ander veranderde op korte termijn in de tweede

helft van de jaren zestig. Studenten kwamen niet alleen met soms zeer scherp geformu-

leerde kritiek, ze gingen uitdrukkelijk afstand nemen van de idealen waar de Vrije Uni-

versiteit voor stond. Zij dachten niet in religieuze, maar in politieke termen. In bestuur,

onderzoek en onderwijs moest de universiteit kiezen voor linkse, en dan liefst uiterst

linkse oplossingen. Zo ging het vanaf 1969 in heel Nederland. Ook over de Vrije Univer-

siteit zou de schaduw van Karl Marx vallen.

284 EEN HOEKSTEEN IN HET VERZUILD BESTEL

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen