Aardwetenschappen aan de Vrije Universiteit 1960-2001 - pagina 78

gezichtspunten. Met uitzondering van de Leidse hoogleraar Brouwer sprak de raad

daarbij uit van oordeel te zijn dat "de kwartairgeologie in het kader van de landelij-

ke herstructurering aan de VU is toegewezen en dat er géén aanleiding is dit thans

te wijzigen". Op 30 oktober besloot het bestuur van het Beleidsorgaan het CvB te

Leiden te berichten dat het van oordeel was "dat onverlet hetgeen m de samenwer-

kingsovereenkomst IS afgesproken, er thans geen noodzaak is de opleiding in

Leiden open te houden". Vervolgens lunchte het Bestuur, tezamen met de leden

van de Wetenschappelijk Raad, het Beleidsorgaan uit.

De positie van het Laboratorium voor Isotopen-Ceologie

Vermelding verdient dat zijdelings ook de positie van het Z.W.O. Laboratorium voor

Isotopen-Ceologie (ICO) in het Beleidsorgaan aan de orde was gekomen. Dit labora-

torium, gericht op de op dat moment nieuwe techniek van ouderdomsbepaling via

massaspectrometrisch bepaalde isotopenverhoudmgen, beschikte over uitstekende

apparatuur en stond internationaal hoog aangeschreven. Het was zijn bestaan

begonnen onder de vleugels van de, fysische, Stichting FOM, maar later onderge-

bracht in een daartoe opgerichte Z W.O. Stichting voor Isotopen-Geologisch onder-

zoek. In 1963 hadden de stichting en ZWO een voorstel van de VU geaccepteerd om

het laboratorium te zijner tijd, op huurbasis, te huisvesten m de nieuwbouw aan de

76 De Boelelaan in de onmiddellijke omgeving van de geologische a f d e l i n g " . In

1965/66 werd dat voornemen gerealiseerd. Bij het tot stand komen van de landelij-

ke herstructureringsovereenkomst m 1971 werd de vraag aan de orde gesteld of het

laboratorium voor isotopen-geologie met zou moeten worden ondergebracht in het

nieuw te bouwen centrale instituut m Utrecht. Al spoedig kwam het Beleidsorgaan

tot de conclusie dat voortgezette huisvesting bij de VU de voorkeur verdiende. Het

groeiende laboratorium had op korte termijn behoefte aan aanvullende ruimte, die

de VU na enig wikken en wegen bereid was ter beschikking te stellen De investerin-

gen die met deze uitbreiding gemoeid zouden zijn, m combinatie met de onzeker-

heid over de termijn waarop de nieuwbouw m Utrecht gereed zou komen, maakten

het plausibel geen verhuizing te overwegen. De subfaculteitsraad van de VSF, hoe-

wel beducht voor ruimteclaims, stelde m januari 1973 vast dat op zichzelf voortge-

zette huisvesting van het ICO voordelig kon zijn, waarbij onder andere gewezen

werd op de mogelijkheid van gezamenlijke projecten Van dat laatste kwam het in

de praktijk nauwelijks Tegen het eind van de jaren '80 kwam NWO (de opvolger

van ZWO) tot de conclusie dat het laboratorium m wetenschappelijk opzicht een te

geïsoleerd bestaan leidde en ondergebracht zou moeten worden bij eén van de uni-

versiteiten. In dat kader kwam eventuele overplaatsing naar Utrecht opnieuw aan de

orde Na uitgebreid landelijk overleg werd echter geconcludeerd dat het de voor-

keur verdiende het laboratorium over te dragen aan en onder te brengen bij de

Faculteit der Aardwetenschappen van de Vrije Universiteit (zie verder hoofdstuk 4).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen