Een hoeksteen in het verzuild bestel. De Vrije Universiteit 1880-2005. - pagina 114

logic, en in 1923 gepromoveerd aan de Vrije Universiteit over de catechese bij Calvijn.3"

Op zijn intussen reeds wat belegen psychologische kennis is hij niettemin benoemd, tot

voldoening van velen in het protestants christelijk onderwijs.

Ook de studenten toonden zich verheugd. 'God steunt de vu wel in deze moeilijke

dagen,' schreef Fraternitas. 'Drie nieuwe professoren in den aanvang van denzelfden

cursus. Een gave waarop onze bescheidenheid trots mag wezen.'^'^ Zelden zullen gelijk-

tijdig drie mannen aan één universiteit benoemd zijn die zo veel invloed hebben uitgeoe-

fend binnen en buiten de instelling. Maar van hun werkzaamheid zal natuurlijk pas het

volgende tijdvak de sporen vertonen.

MEDICIJNEN

In de negentiende eeuw was met een medische faculteit zelfs geen begin gemaakt, bij ge-

brek aan geschikte kandidaten. Maar op 27 september 1907 werd dr. L. Bouman be-

noemd tot hoogleraar in de psychiatrie, de neurologie en de algemene biologie.^'3 Hij

was verbonden aan de stichting Bloemendaal te Loosduinen, die uitging van Linde-

booms Vereeniging tot Christelijke Verzorging van Krankzinnigen en Zenuwlijders in

Nederland. Nu was dan eindelijk de eerste stap gezet op de weg naar het ideaal, de vor-

ming van christen-artsen, 'die uit het schriftuurlijke beginsel leven en handelen, en met

het valsch materialisme gebroken hebben'.3'4 Zou Bouman de hooggespannen verwach-

tingen kunnen vervullen.'

De psychiatrie kende destijds twee richtingen.3'5 De anatomisch-fysiologische legde

sterk de nadruk op de onderlinge samenhang tussen psychiatrie in het bijzonder en ge-

neeskunde in het algemeen. De psychologische daarentegen meende dat men de psy-

chiatrie vooral moest verstaan door de psychologie. Tot die laatste richting behoorde

ook Bouman. De eerste moest hij wel afwijzen, omdat ze geen aandacht had voor de ziel.

Bouman wilde de moderne psychiatrie in overeenstemming brengen met zijn geloof in

het bestaan van een onstoffelijke en onsterfelijke ziel.3'^ Bij dat streven was elke bondge-

noot hem welkom. Met name heeft hij steun gezocht bij Freud, wiens psychoanalytische

methode hij in de Bloemendaalse kliniek reeds toepaste, als eerste in Nederland.3'^ Een

zeker eclecticisme lijkt hem niet vreemd te zijn geweest. Hij trok naar zich toe wat van

zijn gading was en gaf er naar beste vermogen een gereformeerde kleur aan. Maar al had

Bouman in zijn jeugd Kuypers leer van de tweeërlei wetenschap beleden, toen hij een-

maal hoogleraar geworden was kwam het hoge woord er niet meer uit: hij sprak niet van

een 'christelijke psychiatrie'.3'^

Bij Boumans benoeming was afgesproken dat de Vrije Universiteit het salaris van de

nieuwe hoogleraar voor haar rekening zou nemen. Lindebooms vereniging betaalde de

bouw van de nu noodzakelijk geworden kliniek3'9, die onder de naam Valeriuskliniek be-

kendheid heeft verworven. In de instructie van de geneesheer-directeur was vastgelegd

dat hij in zijn onderwijs en in zijn publicaties het standpunt van de Vereeniging tot

EEN HOEKSTEEN IN HETVERZUILD BESTEL

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen