Een hoeksteen in het verzuild bestel. De Vrije Universiteit 1880-2005. - pagina 282

Hij vond het begrijpelijk dat een studentenblad het universitaire gebeuren kritisch volg-

de. Maar ook hij miste toch in die kritiek de innerlijke verbondenheid. Op voorstel van

een erkend corpsvriend als Waterink sprak de senaat uit, dat alle steun aan Pharetra

moest worden afgewezen.^^^

Het splitsingsbesluit kwam er uiteindelijk door in enigszins verzwakte vorm. Bij de

inschrijving zou aan de studenten 'op loyale wijze' duidelijk gemaakt moeten worden dat

ze niet verplicht waren zich te abonneren.^^^ De hoogleraren zagen in het daaropvolgen-

de jaar geen aanleiding hun standpunt te wijzigen. Ze bleven aanstoot nemen aan te per-

soonlijk geformuleerde kritiek. Zuidema vond dat Pharetra alles afbrak wat de Vrije

Universiteit wilde opbouwen.^^s In de collegezaal adviseerde hij aankomende studenten

zich liever te abonneren op Propria Cures, het blad van de UvA. ''Pharetra verhoudt zich

tot dit laatste blad als Achilles tot zijn schim, die hij najaagt, maar niet kan inhalen. Bei-

de bladen geven een even doortrapte visie op de samenleving. Hiermee meen ik u vol-

doende te hebben voorgelicht.'^**^

Zuidema's krediet was toen binnen de universitaire gemeenschap niet zo groot meer.

Zijn woorden geven wel aan dat Pharetra bezig was van karakter te veranderen. Het had

nog wel zijn basis in het corps. ^Pharetra was van Demosthenes,' zei oud-redacteur

Geert Mak later, dat dispuut besliste wie in de redactie plaats mochten nemen.^'^^ Maar

zeker vanaf 1963 is het meer een links georiënteerd opinieblad dan een vu-periodiek:

anti-Amerikaans, anti-NATO, en indien niet pro-communistisch, dan toch in elk geval

zeer welwillend tegenover het Oostblok. We moeten leren met de communisten te leven

in plaats van hen te bestrijden, schrijft L. Frijda.^^^ De gebroeders Van het Reve, die het

communistisch geloof van hun jeugd hadden afgezworen, hebben zich nu helaas over-

gegeven aan 'een pedant soort rancune', meent H.W.J. van Bennekom.^**' En M. Fer-

werda vindt het hypocriet de zuiveringen van de jaren dertig ten tijde van Stalin met

welbehagen te veroordelen. 'De invoering van een nieuw systeem, godsdienstig of eko-

nomisch, kost altijd slachtoffers.' De communisten hebben het alleen wat grondiger aan-

gepakt. 'Meer slachtoffers, sneller welvaartsstijging.'^^o

Is die sympathie voor het sovjetsysteem verenigbaar met een christelijke grondhou-

ding? Die vraag zou in de jaren zeventig nog menigmaal gesteld worden. Ferwerda kiest

voor het antwoord dat het christelijk geloof naar zijn aard revolutionair is. 'Het dwingt

altijd en overal te gaan staan naast de zwakke, de ontrechte, de paria.'^«i Zulk strijdbaar

christendom is voor Pharetra aanvaardbaar. Maar als de uitgeverij Kok ter recensie een

boek instuurt over het licht dat de archeologie kan werpen op het Oude Testament, rea-

geert de redactie enigszins korzelig. Dat het vertrouwen in de bijbel niet afhankelijk is

van de resultaten van de wetenschap, 'ja, dat is wel heerlijk. Maar dat uitgever, schrijver

en vertaler onze dank verdienen, nee, dat niet.'^^^ De lezer die vraagt naar het waarom

van dat vernietigende oordeel wordt in de kou gelaten. Een ingezonden stuk van J.C.

Thomas prijst de redactie, omdat ze eindelijk alle respect voor ouderen opzij heeft gezet,

en hen niet meer bestrijdt met argumenten.^93 Vanaf 1963 is dat inderdaad een opvallen-

278 EEN HOEKSTEEN IN HET VERZUILD BESTEL

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen