Aardwetenschappen aan de Vrije Universiteit 1960-2001 - pagina 13

heeft Van de Fliert in zijn historisch overzicht niet meer dan marginale aandacht

willen geven.

In het kader van een voortgezette geschiedschrijving van de aardwetenschappen

aan de Vrije Universiteit is er, gezien het bovenstaande, naar het oordeel van de

auteur alle aanleiding om allereerst de periode tot rond 1980 opnieuw te belichten.

Daarbij zal ditmaal in het bijzonder aandacht worden besteed aan de landelijke

herstructurering der aardwetenschappen en daarmee samenhangende aspecten.

Duidelijk zal worden dat juist die bepalend zijn geweest voor de evoluerende posi-

tie van de aardwetenschappen aan de Vrije Universiteit.

Gezien de achtergrond van de auteur zal overigens ook de nodige aandacht worden

besteed aan de bestuurlijke processen die, naast de inzet en creativiteit van indivi-

duele medewerkers en groepen, zo bepalend zijn geweest voor de ontwikkelingen

binnen de Verenigde Subfaculteiten der Geologie en der Fysische Geografie respec-

tievelijk, vanaf 1987, de Faculteit der Aardwetenschappen.

Het begin van de aardwetenschappen aan de Vrije Universiteit

Voorgeschiedenis en instelling

Wanneer in 1960 aan de Vrije Universiteit een geologische afdeling wordt ingesteld,

dan wordt die ontwikkeling veelal gezien als een logische stap in een proces dat is

gericht op het completeren van de faculteit der Wiskunde en Natuurwetenschappen

van de emanciperende bijzondere universiteit. Toch was de wens tot

voltooiing van de WN faculteit zeker niet de exclusieve aanleiding om aan de VU

een opleiding in de geologie van start te doen gaan^ Bij de Vrije Universiteit be-

stond al kort na de Tweede Wereldoorlog belangstelling voor het opzetten van een

opleiding in de geografie. Een belangstelling die gezien moet worden in het licht van

de taak die de universiteit voor zichzelf zag weggelegd met betrekking tot het oplei-

den van studenten in studierichtingen die konden leiden tot het verwerven van de

lesbevoegdheid voor vakken bij het (Christelijk) middelbaar onderwijs (Vgl. Roelink,

1979, p.139). Met name relatief goedkope studierichtingen als de geografie waren

daarbij, gezien de geldende subsidieregels voor het bijzonder hoger onderwijs, inte-

ressant. Reeds rond zijn afstuderen als fysisch geograaf aan de Universiteit van

Amsterdam in 1947 had A.J. Wiggers, de latere nestor van de aardwetenschappen

aan de VU, over dit onderwerp een gesprek met VU-directeur Algera. Pas nadat

Wiggers in 1955 was gepromoveerd en daarmee een serieuze gesprekspartner was

geworden, kreeg dit overleg In de tweede helft van de jaren vijftig een vervolg. Was

voor de Vrije Universiteit bij de benoeming van docenten het "staan op de grondslag"

een absoluut vereiste, het wetenschappelijk aan de maat zijn telde evenzeer zwaar.

Een afgeronde academische promotie gold daarbij als een belangrijk criterium.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen