Een hoeksteen in het verzuild bestel. De Vrije Universiteit 1880-2005. - pagina 291

binding's, dig niemand op de letter vastlegde. Trouw sloot zich in datzelfde jaar bij de

nieuwe oriëntering aan. Het blad wilde voortaan de samenleving benaderen 'vanuit de

overtuiging dat deze fundamentele kritiek behoeft, in zoverre ze de werking belemmert

van de oproep van de bijbel tot gerechtigheid, vrede, vrijheid en naastenliefde'.^ De aan-

dacht voor het hiernamaals verminderde. Het was eerder de roeping van de christen, het

Koninkrijk Gods hier en nu te realiseren. De studentenbeweging drukte dat in andere

termen uit. Maar de gerichtheid op het aardse leven en de wil tot verbetering waren bij

haar nog sterker ontwikkeld. Sommige modern gereformeerden waren daarom geneigd,

veel overeenkomst te zien tussen christendom en marxisme.

REVOLUTIE.'

De onvrede in de Nederlandse studentenwereld kwam het eerst in Tilburg tot een uit-

barsting. De curatoren van de hogeschool hadden een structuurcommissie ingesteld die

een nieuwe bestuursvorm zou ontwerpen. De Algemene Tilburgse Studenten Organi-

satie was alleen tot medewerking bereid als haar voornaamste eis bij voorbaat zou wor-

den ingewilligd: medebeslissingsrecht op alle niveaus voor alle geledingen (hoogleraren,

wetenschappelijke staf, technisch-administratieve staf en studenten). Toen curatoren

weigerden, gingen de studenten op 29 april 1969 over tot bezetting van het hogeschool-

gebouw.7

Dat was nieuw en ongekend. Bezettingen hadden we nog nooit beleefd, en niemand

wist wat zo'n avontuur eigenlijk inhield. Op den duur werd duidelijk dat een bezetting

het beste te vergelijken viel met een werkstaking. Een bezette universiteit wordt tot wer-

keloosheid gedwongen, en ze moet beslissen of ze het conflict wil beëindigen door

middel van onderhandelingen. Het grote verschil met een staking is dat er geen bezet-

tingsrecht bestaat. Daardoor kan de politie opdracht krijgen in te grijpen, en dat is ook

meer dan eens gebeurd. Na verloop van tijd kregen bezettingen iets routinematigs, waar

de autoriteiten soms haast verveeld op reageerden. Van dat alles was in 1969 nog niets te

merken. De studenten moesten zelf proberen te ontdekken wat ze nu eigenlijk gedaan

hadden. Zij vonden dat het niet bij halve maatregelen moest blijven. Ze zagen de bezet-

ting niet als een pressiemiddel, maar als overname van de macht. De naam van de katho-

lieke hogeschool werd veranderd in Karl Marx Universiteit. Onderwijs en onderzoek

zouden voortaan plaatsvinden onder verantwoordelijkheid van de bezetters. Dat nieuwe

Tilburg moest het model worden voor heel Nederland. In een publiek manifest riepen

de bezettingsleiders alle studenten in het land op tot solidariteit en steun. 'Laat onze ho-

geschool geen demokraties eilandje blijven. Wij moeten twee, drie, vele "Tilburgs" ma-

ken.'«

Het signaal werd opgepakt aan de Vrije Universiteit. De Studentenraad Vrije Uni-

versiteit (sRVu) vroeg op i mei aan curatoren, directeuren en senaat, hun solidariteit te

betuigen met de Tilburgse bezetters. Het antwoord moest binnen zijn vóór twaalf uur

IN DE SCHADUW VAN MARX 1969 1980 287

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen