Een hoeksteen in het verzuild bestel. De Vrije Universiteit 1880-2005. - pagina 322

en verlangens herkenden wij wel zoveel, dat wij niet één, maar wel twee mijlen met hen

mee konden gaan.'^^i in het verlengde van deze wijze van denken lag de verklaring die

Wijngaarden bij zijn afscheid aan het begrip 'christelijk handelen' meegaf: 'handelen in

de geest van Christus, maar ook van Gandhi, van King, dat zijn ook Christus-figuren,

die waar maken waar het in dit leven op aankomt.'^^2

Andere hoogleraren deelden de mening van Kuypers. Zijn naaste collega J. van Put-

ten betoogde dat het marxistisch-leninistische mensbeeld 'volstrekt in strijd is met het

mensbeeld, dat door het evangelie wordt opgeroepen'.^^3 G. Kuiper Hzn en enkele an-

deren wezen op de verplichte gehoorzaamheid binnen de CPN. Ook zij die het niet eens

waren met door hogere instanties genomen besluiten, waren gehouden die onvoor-

waardelijk uit te voeren.^34 in de ledenvergadering van de Vereniging citeerde CNV-voor-

zitter J. Lanser een recent artikel van partijleider Paul de Groot in De Waarheid: 'mar-

xisme (dat is ideologisch gesproken materialisme) en godsgeloof met elkaar te willen

vermengen is een onwaarachtigheid. Als het tactiek is, is het onzindelijk en onvrucht-

baar.'^35 En ten slotte kwam Diepenhorst op de zaak terug in een paginagroot artikel voor

Ad Valvas: 'Communistisch sympathisant als bestuurder aan de vu niet acceptabel.'^36

Te midden van die verdeeldheid moest het College van Bestuur zijn weg bepalen.

Het besloot zijn eigen deskundigen in te schakelen. De hoogleraren J. Blauw (niet-

westerse godsdiensten) en Verkuyl (zendingswetenschappen) werd gevraagd een bro-

chure te schrijven over de doelstelling van de Vrije Universiteit en de statuten van de

CPN. Hun antwoord was niet voor tweeërlei uitleg vatbaar. De CPN liet weliswaar kerkle-

den toe, maar verbood alle propaganda die gericht was tegen de ideologische grondsla-

gen van de partij. Wie echter de grondslag van de Vrije Universiteit voor zijn rekening

nam, zou juist onmogelijk kunnen afzien van zulke kritiek. Het hoogste gezag kon voor

een christen nooit liggen bij een partijbestuur, want hij weet 'dat het hoogste gezag over

al ons denken en handelen gelegen is bij Jezus Christus en Zijn beloften en eisen in iede-

re situatie'.^37

Als het College van Bestuur zijn zelfgekozen adviseurs nu ernstig wilde nemen, kon

het maar één kant op. Ad Valvas berichtte echter kort na de verschijning van de brochu-

re dat het College discussie wenste, en met het oog daarop advies gevraagd had aan

Blauw en Verkuyl.^^s Men krijgt bijna de indruk dat het college liever een ander ant-

woord had ontvangen. In elk geval besloot het de bestaande regeling tijdelijk te verlen-

gen.^39 Diepenhorst, die het rectoraat in 1976 zou overdragen aan J. de Ruiter, sprak bij

zijn laatste bezoek aan het verenigingsbestuur zijn zorg uit over de besluiteloze indruk

die de Vrije Universiteit in de communistenvraag maakte.^*" Hij zal dan ook wel met ge-

mengde gevoelens geluisterd hebben naar de jaarrede van de collegevoorzitter. Van Nes

verklaarde namelijk dat er nog geen uitspraak was gedaan, en dat het college de interne

discussie bleef bevorderen.^'*'

Het College trok uit die discussie geen conclusies. Het was de universiteitsraad die

in 1976 besloot dat er geen verdere criteria gesteld zouden worden voor hen die ver-

318 EEN HOEKSTEEN IN HETVERZUILD BESTEL

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen