Een hoeksteen in het verzuild bestel. De Vrije Universiteit 1880-2005. - pagina 211

de tegenzin die dat pretentieuze nieuwe vak bij zo velen opriep. Onomstreden is de posi-

tie van de wijsbegeerte der wetsidee nooit geweest. Maar voorlopig had zij zich stevig in

het onderwijs ingegraven.

Een tweede middel om de wetenschap op gereformeerde koers te houden was de con-

trole op benoemingen. Toen Zijlstra en De Roos in 1951 H. Thierry voorstelden als

hoogleraar in de bedrijfseconomie, informeerde Donner of de betrokkene niet de in-

vloed ondergaan had van de dialectische theologie. Toevallig hadden Zijlstra en De Roos

juist daarover diepgaand met Thierry gesproken. Zij konden verklaren, dat hij in zijn

schriftbeschouwing gereformeerd was.5^^ De wantrouwende curatoren deden het ge-

sprek toch maar eens over, met minder positieve uitslag. Op initiatief van Donner werd

de kandidaat afgewezen, omdat de economische faculteit 'vóór alles een principiële fun-

dering nodig heeft'.5^7 Twee jaar later werd hij toch benoemd.5^^ Zo ging het meestal, als

een faculteit volhield. Curatoren konden wel een eigen oordeel hebben over de dialecti-

sche theologie van Barth, maar niet over schaarste en kwaliteit van de beschikbare vak-

specialisten. Vooral bij de uitbreiding van de medische faculteit stelden de partijen el-

kaar nogal eens op de proef Eensgezind was het oordeel over een zeer bekwame

kandidaat, wiens eerste huwelijk ontbonden was: zo iemand kwam voor de Vrije Univer-

siteit niet in aanmerking. 5^^ Hier was het de medicus Knoppers, die zelf het non possu-

mus uitsprak. Maar Nauta's vraag, of een lutherse lector in de anatomie de beginselen

van de universiteit wel voor zijn rekening kon nemen53, werd terzijde gelegd. Zwakke

kandidaten van onverdacht gereformeerde levensovertuiging kwamen daarentegen voor

de faculteit niet in aanmerking.53' In de lagere rangen begonnen dan ook al mensen door

te dringen die geen lid van enig kerkgenootschap waren.53^

Het voornaamste bewijs echter dat de wetenschap van haar gereformeerde kwaliteit

kan leveren, ligt in het onderwijs dat zij aanbiedt en het onderzoek dat zij verricht. Juist

in deze periode heeft de senaat een poging gedaan de aard en wijze van het wetenschap-

pelijk bedrijf te presenteren voor een ruimer publiek. Het betreft het in 1954 uitgegeven

boekje Eenheid in veelheid. Een bundel opstellen over een aantal aan de Vrije Universiteit

onderwezen wetenschappen. Het kenmerkende van deze universiteit, schrijft A. Sizoo in

het woord vooraf, is dat zij 'van bepaalde, namelijk de calvinistische beginselen uitgaat,

en al haar onderwijs richt zich naar de norm van Gods Woord'. Sizoo gebruikt hier het

woord calvinisme, dat hier wel niet voor het laatst gebezigd wordt, maar op den duur uit

het vu-vocabulaire zal verdwijnen. Alle reden dus om de bundel eens nader te bekijken.

Dertien hoogleraren hebben meegedaan: D. Nauta (theologie), N.H. Ridderbos

(idem), LA. Diepenhorst (rechten), G.A. Lindeboom (geneeskunde), J.F. Koksma (wis-

kunde), G.J. Sizoo (natuurkunde), J. Lever (biologie), A. Sizoo (klassieke talen), G.

Kuiper (Nederlands), H. Smitskamp (geschiedenis), J. Waterink (psychologie en peda-

gogiek), F. de Roos (economie) en R. van Dijk (sociologie). Twee dingen vallen direct

op. Ten eerste is er een duidelijke voorkeur voor de jongere hoogleraren. Acht van de

dertien waren na de oorlog benoemd. Ten tweede ontbreken in het gezelschap een che-

CHRISTELI|KE WETENSCHAP 1926-1955 207

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen