Aardwetenschappen aan de Vrije Universiteit 1960-2001 - pagina 72

ring van de complementaire samenwerking op de terreinen EPM en Paleontologie-

Stratigrafie maar, gezien de situatie aan de UvA, geen stap verder te willen gaan.

Een formele relatie van Van Hinte met de UvA werd afgewezen en aangegeven

werd dat de positie van Breimer onbespreekbaar was Met betrekking tot Van de

Fliert stelden de VSF zich op het standpunt dat het ordinariaat in de historische

en tektonische geologie structureel zou worden opgegeven. Gesuggereerd werd de

leeropdracht van Van de Fliert te wijzigen, enerzijds als signaal dat de VU geen

ambities koesterde op het terrein van de tektoniek en anderzijds om Van de Fliert

te vrijwaren van een potentiële verantwoordingsplicht jegens bestuursorganen aan

de UvA. Van de Fliert zelf had ernstige bezwaren tegen een wijziging van zijn leer-

opdracht. HIJ achtte zijn benoeming, inclusief leeropdracht, door de Vereniging

onaantastbaar en meende op grond daarvan gerechtigd te zijn om binnen het

samenwerkingskader met de UvA een doctoraal bijvak in de structurele geologie

aan de VU te verzorgen Principieel had hij er geen bezwaar tegen dat in de nieu-

we situatie zijn bevoegdheden terzake beschouwd zouden worden als te zijn gede-

legeerd vanwege de UvA. Praktisch echter wenste hij op geen enkele wijze verant-

woording verschuldigd te zijn aan een UvA, waar, in zijn visie, de natuurlijke orde

der verhoudingen teloor was gegaan (de facto werkte Van de Fliert inmiddels al

vele jaren samen met de Amsterdamse hoogleraar in de stratigrafie Hermes, die

buiten de werkelijkheid van het Geologisch Instituut was komen te staan)

Uiteindelijk zou, zowel wat betreft de positie en leeropdracht van Van de Fliert als

de positie van Breimer, de status quo gehandhaafd worden

De eindfase

Al met al raakte juist m de periode 1976-1978 de positie van de VSF voldoende

geconsolideerd om redelijk bestand te zijn tegen de magere jaren die rond deze

tijd inzetten. Van de 20 voorziene WP posities op het terrein van de geologie waren

er medio 1976 19 toegewezen, de laatste volgde per 1 januari 1978. Ook het perso-

neelsbestand ten behoeve van de fysische geografie was door toewijzingen vanuit

de WN faculteit, deels ook vanuit de Interfaculteit der Aardrijkskunde en

Prehistorie, behoorlijk toegenomen''^ Een flink aantal benoemingen van docenten

was gerealiseerd Engelen (1974), Van der Hammen (1976), Levelt" en Tennekes'^

(1977), De Ridder**" (1978), Van Hinte (begin 1979) en S i m m e r s " (begin 1980). In

1981 volgde nog de bevordering van Vugts, hoofdmedewerker bij de vakgroep

Meteorologie, tot buitengewoon hoogleraar'*. Tegelijkertijd was er sprake van het

vertrek, in 1977, van twee docenten van het eerste uur Uytenbogaardt en Wiggers.

Na enige discussie stemde de WR in met een omschrijving van de leeropdracht

"ertskunde, petrologie en mineralogie" voor de aan te trekken opvolger van

Uytenbogaardt. Waar de VU eerder (1976) had ingestemd met de benoeming van, de

primair ertskundig georiënteerde. Oen Ing Soen als opvolger van De Roever aan de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen