Aardwetenschappen aan de Vrije Universiteit 1960-2001 - pagina 188

een sterkere centrale sturing", maar erkende anderzijds "zolang het goed gaat kun

je met dit systeem een heel eind komen", en "Aan de andere kant levert dat improvi-

seren ook w/el eens verrassende resultaten op. En door deze structuur spreid je ook

de risico's".

Alles afwegend lijkt de conclusie gerechtvaardigd dat de interventie Otto weinig

meer dan een zeepbel is geweest. Voorzover zijn bijdrage de bewustwording al

stimuleert, voor het reële probleem van teruglopende studentenaantallen kan ook

Otto geen remedie aandragen Voor het overige legitimeert en kanaliseert Otto in

de eerste plaats onlustgevoelens. Onlustgevoelens bij het faculteitsbestuur, dat

een haat-liefde verhouding heeft met de sterk autonome vakgroepen, maar onlust-

gevoelens ook bij al diegenen die een sterkere collectiviteit en sociale integriteit

van de faculteit voorstaan Als al spoedig de studenteninstroom m de geologie en

de fysische geografie sterk toeneemt dan zijn de bestuurlijke problemen voorlopig

van de baan, maar de tegenstelling tussen "collectivisten" en "individualisten" blijft

meer en minder latent aanwezig.

Machtsverhoudingen. De positie van de beheerder

Het zou intussen naïef zijn met te onderkennen dat het bij de tegenstelling tussen

"individualisten"en "collectivisten" binnen de faculteit ook ging om machtsverhou-

186 dingen. Die betroffen overigens met in de eerste plaats die tussen faculteitsbestuur

en individuele vakgroepen en hoogleraren Er was bij het faculteitsbestuur en bij

individuele faculteitsbestuurders m het algemeen weinig behoefte om in dat

opzicht daadwerkelijk macht uit te oefenen Als uiteindelijke opgave werd gezien

het er voor zorgdragen dat alles netjes liep en eventuele machtsuitoefening werd

daaraan proportioneel gemaakt In feite was juist die laatste opstelling een van de

directe aanleidingen voor de interventie Otto. Anders lag de situatie bij de beheer-

der (later secretaris beheerder en tenslotte directeur-beheer en directeur-bedrijfs-

voering). Er was binnen de (sub)faculteit aanvankelijk brede waardering voor de

wijze waarop de nieuwe, eind 1984 aangestelde, beheerder Renkema zich van zijn

taak kweet en de belangen van de organisatie en haar onderdelen behartigde.

CvB-voorzitter Brinkman constateerde m een interview m Geoscoop" "De faculteit

zegt m feite dat ze een beheerder hebben die voor hen allen zorgt en een bestuur

dat er voor zorgt dat alles netjes draait". Naast en vanuit deze zorgtaak nam de

rol van Renkema in de (sub)facultaire beleidsvoering al spoedig toe De ruimte die

het faculteitsbestuur aan vakgroepen en hoogleraren liet, kon door hem als belem-

merend worden ervaren als het ging om het gestalte geven aan zijn centrale zorg-

taak. In het eerder aangehaalde interview zei Brinkman daarover "Als de nood-

zakelijke beslissingen moeten genomen worden, en als het faculteitsbestuur in

gebreke blijft, dan valt de beheerder of het CvB" in. Renkema was er inderdaad de

man met naar om zich neer te leggen bij een leven-en-laten-leven beleid van het

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen