Een hoeksteen in het verzuild bestel. De Vrije Universiteit 1880-2005. - pagina 205

J. Donner

(Foto HDC)

De wijze waarop liet ruimte voor tweeërlei oordeel. De Gaay Fortman prees Donner

bij zijn vertrek als een wetenschappelijk, beleidvol en vasthoudend man. Anderen ver-

weten hem starheid, betutteling, handigheid en schoolmeesterij.^5 Dezelfde eigen-

schappen dus, vanuit een tegengesteld gezichtspunt waargenomen. Donner wist wat hij

wilde en had daaraan genoeg. Luisteren kon hij niet, zei De Gaay Fortman, overigens

niet bij dat afscheid, maar pas vele jaren later. Alle afwegingen pro en contra maakte hij

zelf wel.'^'^ Stond de keus tussen behoud en vernieuwing, dan liet hij het eerste prevale-

ren, zonder in onbeweeglijkheid te verstarren. Aanpassing aan de veranderende eisen

van de tijd zocht hij vooral te bereiken door jongere kandidaten boven oudere te verkie-

zen. Maar Donner hoort geheel en al thuis in dit hoofdstuk, dat 'Christelijke weten-

schap' heet, in zover als hij de aanvaarding van het reformatorische wetenschapsideaal

bleef beschouwen als eerste voorwaarde bij elke benoeming. Aanstelling van een niet-

CHRISTELIJKE WETENSCHAP 19261955 201

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen