Een hoeksteen in het verzuild bestel. De Vrije Universiteit 1880-2005. - pagina 331

piële zaak' betrof.^^^ Dat was het voor Arts ook. 'Ik kon vanuit mijn geloofs- en gewe-

tensovertuiging niet anders denken en handelen,' schreef hij Lindeboom, 'omdat het

hier om zeer wezenlijke en christelijke waarden gaat.'^^" Hij genoot de steun van Linde-

boom,^'' die er een brochure aan wijdde: het ongeboren kind begaat een misdrijf waarop

in Nederland de doodstraf staat. Het is namelijk ongewenst.^'^ Ook kon Arts zich verze-

kerd achten van de sympathie van anderen in de vu-kring. Op de ramen van het gebouw

voor wis- en natuurkunde was enkele malen in grote letters te lezen 'abortus =: moord',

tot ergernis van het Komitee 'Wij Vrouwen Eisen', en van de PKV-fractie in de univer-

siteitsraad.^93 Het bestuur van de vu-vereniging stond echter niet aan zijn kant. Be-

stuurslid mevrouw J. van Leeuwen, die in de Tweede Kamer tot de abortusexperts be-

hoorde, wilde Arts onder het oog gebracht hebben 'dat hij bezig is een christelijke zaak

schade te doen'.^'"* Van Nes stipte in zijn jaarrede de kwestie aan, in strikt neutrale ter-

men.^95 De Vrije Universiteit is op de zaak niet meer teruggekomen.

ONRUST BIJ DE ACHTERBAN

Sinds de stichting van de Vrije Universiteit waren de directeuren in theorie altijd en

dikwijls ook in de praktijk het hoogste College geweest. Met de invoering van de nieuwe

regels ruimden ze het veld. Voortaan sprak men van het bestuur van de Vereniging.

Daar maakten al de voormalige directeuren deel van uit, maar de verschillen met vroe-

ger wogen zwaarder dan de overeenkomsten. Bestuursvoorzitter Sizoo vroeg in septem-

ber 1972, of het niet wenselijk zou zijn dat de rector, de voorzitter van het College van

Bestuur en de voorzitter van de universiteitsraad de vergaderingen bijwoonden. In de

volgende bestuursvergadering waren alle leden aanwezig. Het lijstje van verhinderden

bevat drie namen: Diepenhorst (rector), Van Nes (voorzitter CvB), en J.H. Jonker

(voorzitter UR).^'^ Dat liet aan duidelijkheid niets te wensen over. Ook Hoogenkamp

deelde mee niet meer te zullen verschijnen, nu hij secretaris was geworden van het Col-

lege van Bestuur.^'7 p j . Kruijsse deed in 1973 zijn intrede als alf^meen secretaris van de

Vereniging. ^98

Glashelder waren de verhoudingen niet. De Gaay Fortman zei in zijn jaarrede van

1970 dat de Vereniging aan de Vrije Universiteit haar karakter had gegeven. Maar dat

kon niet betekenen dat zij de universiteit bestuurde. 'Als instelling van wetenschappelijk

onderwijs en onderzoek is de universiteit onafhankelijk en bestuurt zij zichzelf'^w Een

Hovy of een Colijn had het niet uit de mond van een rector moeten horen. Een jaar later

erkende De Gaay Fortman dat in Kuypers oude opzet het bestuur van de Vereniging te-

vens optrad als bestuur van de universiteit. Dat model had nu afgedaan. 'Die juridische

conceptie beantwoordt niet aan de gedachte van inspraak en zelfbestuur, die niet in de

laatste plaats vanuit de Vrije Universiteit voor de verschillende terreinen van het maat-

schappelijk leven zijn ontwikkeld.'3 Maar al kon de Vrije Universiteit zo veel gedach-

ten ontwikkelen als ze wilde, daarmee veranderden de juridische verhoudingen niet. Het

IN DE SCHADUW VAN MARX. 1969-1980 327

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen