Een hoeksteen in het verzuild bestel. De Vrije Universiteit 1880-2005. - pagina 244

hem begrepen. Berkouwer begrepen ze niet, aldus Bakker, maar ze vertrouwden hem

wel, en daarom volgden ze hem.9' Berkouwer was inderdaad typisch een auteur die, an-

ders dan Kuyper of Bavinck, praktisch alleen door theologen gelezen werd. Maar zijn re-

putatie was onaantastbaar. Zoals ik hem in de senaat nog heb meegemaakt, als de man die

het laatste woord had zo dikwijls als hij dat verkoos, zo heeft hij ook tot het einde van zijn

leven die plaats ingenomen in de gereformeerde kerken. Zijn betekenis voor de theologi-

sche faculteit in het bijzonder en voor de Vrije Universiteit in het algemeen moet dan

ook zeer hoog ingeschat worden. Vooral dankzij Berkouwer kon de overgang naar een

andere tijd met andere inzichten zich relatief ongeschokt voltrekken. Dat die universiteit

en de kerk waaruit ze voortkwam zo'n ingrijpend veranderingsproces hebben kunnen

doormaken komt natuurlijk niet alleen voor zijn verantwoordelijkheid. Maar niemand

heeft meer dan hij de voorwaarden daarvoor geschapen.

Op zijn wijze is ook Schippers een wegbereider geweest. In de manier waarop is groot

verschil. Berkouwer is vóór alles een geleerde, en dat geeft zijn woorden kracht en karak-

ter. Schippers heeft geen groot wetenschappelijk oeuvre nagelaten.'^ Hij was niet zozeer

een diepgravende denker als wel een man met een sterk ontwikkeld gevoel voor de rich-

ting waarin kerk en theologie zich bewogen. Daar sloot hij zich dan in volle overtuiging

bij aan. Daarom kon terecht van hem gezegd worden, dat zijn betekenis voor de Vrije

Universiteit zeer groot is geweest. Hij was een van degenen, die actief hebben bijgedra-

gen tot het veranderingsproces. Hij heeft op verantwoordelijke posten gestaan, niet al-

leen als hoogleraar, maar ook als rector, als redacteur van het VU-blad, en later van het

vu-Magazine, en steeds leidinggegeven in dezelfde geest: positief tegenover alle ver-

nieuwing, bezwerend en sussend als hij verontruste broeders trachtte te winnen voor de

gewijzigde koers, schamper en geprikkeld tegenover hen die onbeweeglijk op de oude

standpunten bleven staan.

Zelf heeft hij geen aanzetten gegeven tot een nieuwe benadering van theologische

vraagstukken, wel anderen daartoe gestimuleerd. Het uitgangspunt van de hele her-

oriëntatie was de visie op het schriftgezag. We zagen dat reeds bij Berkouwer, maar het

probleem zou toch vooral door de exegeten moeten worden aangepakt en aan de kerk-

gangers uitgelegd. Daartoe verscheen in 1967 de serie Cahiers voor de Gemeente, die

bedoeld waren om een schriftkritische bijbelbeschouwing ruimer ingang te verschaffen.

Het meeste gerucht maakte het deeltje van Schippers' leerling T. Baarda, getiteld De be-

trouwbaarheid van de evangeliën. Hier gold niet langer de oude zekerheid van de onfeil-

bare Schrift. Baarda's boekje, zo is wel gezegd, betekende het einde van de gangbare ge-

reformeerde exegese. In uitgangspunt en methode was er geen verschil meer met het

onderzoek zoals dat uitgevoerd werd aan de openbare universiteiten.93 De bijbelse ge-

schriften werden precies zoals ieder uit de Oudheid overgeleverd document getoetst op

hun historische betrouwbaarheid.

Daarmee was de wissel omgezet. Ging de Vrije Universiteit zo verder, dan zou ze zelf

gaan doen wat ze met haar oprichting had willen bestrijden. Het waren dan ook niet al-

240 FEN HOEKSTEEN IN HET VERZUILD BESTEL

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen