Aardwetenschappen aan de Vrije Universiteit 1960-2001 - pagina 20

minst als reëel te beschouwen probleem aan'". Dat hij zijn directe bemoeienis om

daarvoor een oplossing te vinden beperkte tot het openbaar hoger onderwijs was

conform de tot dan toe geldende praktijk. Een en ander neemt met weg dat de

minister formeel over voldoende speelruimte beschikte (en de verander(en)de

bekostigingssituatie bij het bijzonder hoger onderwijs zou een extra reden kunnen

zijn geweest om daarvan gebruik te maken) om ook van de Vrije Universiteit een

bijdrage te vragen aan de oplossing van de door hem gesignaleerde problemen.

In een schrijven van 1 augustus 1966 aan de voorzitter van de Academische Raad

deed de minister, na verontwaardigde reacties vanuit de openbare instellingen en

de politiek, in dit opzicht een belangrijke concessie hij verklaarde zich bereid om

ook de bijzondere instellingen bij de herstructurering van de aardwetenschappen

te betrekken.

Eerder al, bij schrijven van 18 mei 1966, had de subfaculteit Geologie van de Vrije

Universiteit de sectie Aardwetenschappen van de Academische Raad laten weten

zich geenszins te willen onttrekken aan overleg over taakverdeling In veel opzich-

ten was de ministeriele brief van december 1965 voor de subfaculteit Geologie (en

in potentie ook voor de sterk met de geologische subfaculteit verweven afdeling

Fysische Geografie) aan de VU tenminste even bedreigend als voor de openbare

zusterinstellingen Immers, deed de subfaculteit aan de VU mee in het ontwerpen

en realiseren van landelijke maatregelen, dan was zij als kleine en jongste partner

uiterst kwetsbaar. Trok de subfaculteit zich echter terug op het bastion van het

bijzonder hoger onderwijs, dan dreigde elk perspectief om ooit uit te groeien tot

een serieuze en geaccepteerde partner in de Nederlandse en internationale geolo-

gische wereld definitief om zeep geholpen te worden. Uit dat laatste vloeiden

potentieel ook consequenties voort ten aanzien van de persoonlijke carrièreontwik-

keling van de VU-docenten. Alleen al op grond van deze praktische overwegingen

stond de jonge subfaculteit geen andere keuze ter beschikking dan die van solida-

riteit met de openbare zusterinstellingen. Maar die strategische keuze werd gedra-

gen door de overtuiging van alle betrokken docenten en stafleden. Allen hadden

hun studie volbracht aan een openbare instelling en zij waren zich, persoonlijk

meer of minder intensief betrokken bij de gereformeerde beginselen, bewust van

de realiteit en de betekenis van de wereld buiten de VU, waarschijnlijk meer dan

de gemiddelde docent aan de Vrije Universiteit in die dagen. Loyaliteit aan de

universiteit, j a , maar evenzeer loyaliteit aan het eigen vakgebied.

De landelijke herstructurering en de VU; een samenvatting

Vanaf het verschijnen van de ministeriele brief in december 1965 heeft het bijna

zes volle jaren geduurd voordat de "herstructurering der aardwetenschappen" uit-

eindelijk resulteerde m een overeenkomst tussen de betrokken instituten en uni-

versiteiten". De effectuering van die samenwerkingsovereenkomst zou zelfs nog

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen