Een handvol filosofen - pagina 290

286 V D Feiten en gebeurtenissen

met een bepaalde vakfilosofische leeropdracht. Aan deskundigheid op verschillende

vakfilosofische terreinen ontbrak het niet. Maar z o ' n ruim ondervv^ijsaanbod voor

het destijds relatief geringe aantal van ruim honderd ingeschreven studenten zou een

probleem worden, dat men in de jaren tachtig echter nog niet voorzag.^*"

De tweede fase van de tweefasenstructuur, die in 1986 van start ging, hield in dat de

filosofiestudenten een keuze konden maken tussen een lerarenopleiding of een on-

derzoekersopleiding. Wat de laatstgenoemde opleiding betreft werd de keus niet al-

leen door de studenten gemaakt, maar ook door de faculteit. Zij selecteerde een be-

perkt aantal voor onderzoek getalenteerde studenten om na hun doctoraalexamen

een onderzoeksopleiding te volgen en zich aan een promotiestudie te wijden. Deze

assistenten in opleiding (aio's) zouden worden geworven op grond van een bepaald

project dat een onderdeel moest zijn van een voorwaardelijk gefinancierd onder-

zoeksprogramma. Omdat de beschikbaar te stellen formatie voor deze aio's afhanke-

lijk was van de beperkte facultaire formatie, besloot de faculteit er slechts drie te be-

noemen (met ingang van 1990 zouden het er vier worden).

5 Deeltijdstudie en lerarenopleiding

Intussen kampte de faculteit met het probleem dat de jaarlijkse instroom van onge-

veer dertig nieuwe studenten in het begin van de jaren tachtig een dalende tendens

vertoonde. Bovendien stapten elk jaar enkele studenten over naar de Universiteit

van Amsterdam of een andere universiteit. N i e t alleen vanwege de noodzaak om

meer studenten aan te trekken, maar o o k om te voldoen aan de gebleken belangstel-

ling van mensen die overdag geen tijd hadden om colleges te volgen en die toch een

filosofiestudie wilden doen, werd in de faculteit gesproken over de wenselijkheid

o m een onderwijsprogramma in de avonduren aan te bieden. Bij de invoering van de

tweefasenstructuur had de onderwijscommissie al gesteld dat het aanbieden van een

deeltijdopleiding in de wijsbegeerte in de eerste fase realistisch was. Vervolgens had

zij een voorstel voor z o ' n deeltijdopleiding uitgewerkt, dat - na bespreking in de

faculteitsraad - door het faculteitsbestuur werd voorgelegd aan het college van be-

stuur.^7 H e t college, dat voorstander was van deeltijdopleidingen, stuurde het voor-

stel door naar de universiteitsraad die ermee instemde. Vervolgens was ministeriële

goedkeuring noodzakelijk. N o g voordat deze goedkeuring was ontvangen, begon

de universiteit in het voorjaar van 1984 met het plaatsen van advertenties in diverse

dagbladen. Geïnteresseerden werden uitgenodigd o m informatie in te winnen over

diverse deeltijdopleidingen, onder andere in de wijsbegeerte. In september 1984 be-

gon de Centrale Interfaculteit met een deeltijdopleiding.^*

D e ministeriële goedkeuring werd echter niet verkregen. In 1985 wees de minis-

ter het plan van een deeltijdopleiding wijsbegeerte aan de Vrije Universiteit af en

bleef - na een protest van het college van bestuur - bij zijn besluit.^' Eén van de re-

26 Zie brief faculteitsbestuur aan de faculteitsraad (lo januari 1985), in archief CIF, doos i.

27 Brief Faculteitsbestuur aan het college van bestuur (2 november 1983), in archief GIF, doos 28.

28 Documentatie betreffende die deeltijdopleiding, in archief GIF, doos 28.

29 Brief van het college van bestuur aan het ministerie van Onderwijs (22 januari 1986) en de brief van het

ministerie aan het college {26 februari 1986), in archief GIF, doos 90.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen