GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Een handvol filosofen - pagina 446

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Een handvol filosofen - pagina 446

Geschiedenis van de filosofiebeoefening aan de Vrije Universiteit in Amsterdam van 1880 tot 2012

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

44i V'Z E Vakfilosofische richtingen

tel Kernbegrippen in de politieke filosofie. Een herwaardering. N o g enkele artike-

len verschenen in 2006 in boekvorm onder de titel Pluralisme, integratie en cohesie.

In 1999-2000 gaf hij het vak Inleiding sociale en culturele filosofie in de Faculteit der

Wijsbegeerte aan de hand van toneelstukken van Shakespeare en enkele jaren later

aan de hand van Faust van Goethe. Hij beoogde om sociaal- en politiek-filosofische

ideeën in deze literaire werken op het spoor te komen en toe te hchten. Een uitwer-

king van deze collegestof verscheen in twee boeken, getiteld Westerse waarden door

Shakespeare belicht (2002) en Faust en levenskunst. Praktische filosofie van Goethe

(2005).

Hoewel hij aanvankelijk alleen in de Faculteit der Rechtsgeleerdheid was benoemd

tot bijzonder hoogleraar en later ook in de Faculteit der Wijsbegeerte, werd hij in

2004 in de laatste faculteit benoemd tot gewoon hoogleraar voor politieke filoso-

fie. In 2008 ging hij met emeritaat en hield hij zijn afscheidsrede, getiteld Thomas

More en de toekomst van Europa. Als geëngageerd politiek filosoof wilde hij in een

tijd dat in Nederland een eurosceptische mentaliteit sterker werd - in 2005 was het

Verdrag tot vaststelling van een Grondwet voor Europa door Frankrijk en Neder-

land bij referendum verworpen - de toekomst van een sterk E u r o p a centraal stellen.

Hij had er behoefte aan om kleur te bekennen en keuzen te maken - keuzen die litte-

kens nalieten. Zo had hij, afkomstig uit een vrijgemaakt gereformeerd milieu, in 1976

gekozen voor de Gereformeerde Kerken en later voor de Protestantse Kerk. Hoewel

hij in de jaren zestig lid was geworden van de Vereniging voor Calvinistische Wijsbe-

geerte, beëindigde hij twintig jaar later het lidmaatschap, vanwege zijn kritiek op de

religieuze antithese in de filosofie en de metafysische uitwerking van de idee van een

scheppingsorde. In zijn standpuntbepaling ten aanzien van Europa besteedde hij

aandacht aan het visionaire in Utopia van de Thomas More.

Woldring wilde laten zien dat More's utopisch denken een gedachte-experiment

bevat, waarvan bepaalde onderdelen realiseerbaar zijn. More sprak over een politieke

en maatschappelijk orde, geworteld in Griekse, Romeinse en christelijke tradities en

samengesteld uit diverse gedifferentieerde instituties. More's Utopia was een spiegel

voor het Europa in het begin van de nieuwe tijd en kon een perspectief bieden voor

het Europa van de eenentwintigste eeuw."

Zijn afscheidsrede was het eerste hoofdstuk van een bundel die hem ter gelegenheid

van zijn emeritaat werd aangeboden. Verder bevatte deze bundel reflecties op zijn

rede, geschreven door auteurs uit de kring van zijn collega's en promovendi.'*

33 Woldring, Thomas More, pp. 21, 23, 27.

34 Woldring trad op als promotor van J.F. Groen, Justice Without Consensus. A Critical Assessment of John

Rawls's Mediation Between Kantian and Hegelian Theory (1990), (met J.M.M. de Valk) P.E.L. Janssen, Geweld

als oorsprong van de samenleving. Over de cultuurtheorie van René Girard (1991), J.W. Sap, Wegbereiders der

revolutie. Calvinisme en de strijd om de democratische rechtsstaat (1993), (met P.A. Marshall) R. Taniguchi,

Liberalism and lts Metaphysical Difference. A Critique of the Ground ofF.A. von Hayek's Political Philosophy

(^99^)' (mst J. de Bruijn) K. van der Zwaag, Onverkort of gekortwiekt. Artikel }6 van de Nederlandse Geloofs-

belijdenis en de spanning tussen overheid en religie. Een systematisch-historische interpretatie van een omstreden

geloofsartikel (1999), (met A.W. Musschenga) J.C. Hordijk, De democratie van het respect. Schoolstrijd, levens-

beschouwing en politiek debat (2001), N . P . Wolterstorff, erepromotie (20 oktober 2007) en (met J. de Bruijn)

W.C.F, van Vliet, Groen van Prinsterers historische benadering van de politiek (2008).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Publicaties VU-geschiedenis | 548 Pagina's

Een handvol filosofen - pagina 446

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Publicaties VU-geschiedenis | 548 Pagina's