Een handvol filosofen - pagina 168

164 IV Consolidatie en kritiek (i<)4^-i<)64)

Het lenen en teruggeven van de colle-

geaantekeningen liep gesmeerd. Zij za-

gen elkaar bijna elke dag, omdat zowel

de theologie- als de geschiedeniscolle-

ges werden gegeven in het toenmalige

universiteitsgebouw aan de Keizers-

gracht 162. Bovendien woonden zij

dicht bij elkaar: Blauw had een kamer in

de Potgieterstraat en een paar jaar later

in de Bilderdijkstraat, Smit woonde op

een kamer aan de Da Costakade.'''

Mede dankzij de collegeaantekenin-

gen van zijn medestudenten lukte het

Smit om zijn studie in drie faculteiten

bij te houden. Hij slaagde voor het kan-

didaatsexamen theologie en rechten, en

voor het kandidaatsexamen geschiede-

nis CHm laude. Omdat hij aan de ge-

schiedenis zijn hart had verpand, ging

hij met deze studie verder. Zijn nauw-

gezette manier van studeren en de oor-

logsomstandigheden vertraagden de

voortgang ervan, maar in 1946 slaagde hij cum laude voor het doctoraalexamen. On-

der supervisie van prof.dr. H. Smitskamp volgde vier jaar later, in 1950, zijn promo-

tie op het filosofisch-historisch proefschrift De verhouding van christendom en his-

torie in de huidige Rooms-Katholieke geschiedbeschouwing - eveneens cum laude.

Tijdens hun gymnasium- en studententijd hadden Smit en Blauw elkaar regelma-

tig geschreven - hartelijke en openhartige brieven, waarin zij elkaar informeerden

over allerlei wederwaardigheden in hun leven." Na de ontvangst van een uitnodi-

ging voor Smits promotie schreef Blauw, die een maand eerder in de theologische fa-

culteit was gepromoveerd: 'Het is inderdaad eigenaardig dat wij bijna zowel de eer-

ste als de laatste sport van de academische ladder gelijktijdig hebben betreden'.'' In

dezelfde brief schreef Blauw naar aanleiding van de conflicten die in de jaren veer-

tig in de Gereformeerde Kerken hadden plaatsgevonden: 'Kerkelijke vreugde ken ik

trouwens sinds 1943 niet meer. Hoewel ver verwijderd van de spitsvondige scho-

lastiek van K.S. [prof. K. Schilder] voel ik me evenzeer vreemd aan de hypothese-

theologie [van de veronderstelde wedergeboorte], hoe traditioneel ook'. Blauw, die

gereformeerd predikant was, voelde zich al vele jaren innerlijk vervreemd van de

Gereformeerde Kerken en distantieerde zich van de gereformeerde theologie. In

zijn studententijd was hij lid geworden van de Vereniging voor Calvinistische Wijs-

begeerte, maar in het begin van de jaren veertig had hij het lidmaatschap beëindigd.

Hij had overwegende bezwaren tegen de theologische implicaties in het grondmo-

tief van Dooyeweerds calvinistische filosofie en tegen de enge gereformeerde cul-

94 Informatie verkreeg ik in een gesprek met Blauw (Bilthoven, 3 januari 2007).

95 Verscheidene brieven van Blauw aan Smit uit die tijd, in ics-archief Smit.

96 Brief van Blauw (9 februari 1950) aan Smit, in ics-archief Smit, doos 'Correspondence re dissertation and

inaugural', map 'Correspondentie: Promotie (I)'.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen